آیا احساس می کنید برای دیگران بار سنگینی می کنید؟ چرا و چه باید کرد

ما محصولاتی را که فکر می‌کنیم برای خوانندگانمان مفید هستند، اضافه می‌کنیم. اگر از طریق پیوندهای ما خریدی انجام دهید، ممکن است کمیسیون دریافت کنیم.

احساس سنگینی می‌تواند باعث ایجاد اختلال جدی در زندگی ما شود، زیرا ما را از به اشتراک گذاشتن مبارزات خود با افرادی که به ما اهمیت می‌دهند باز می‌دارد. همچنین می‌تواند در وهله اول از نزدیک شدن ما به مردم جلوگیری کند.

نشانه‌هایی که نشان می‌دهند احساس سنگینی روی زندگی شما تأثیر منفی می‌گذارد عبارتند از: احساس گناه وقتی از کسی کمک می‌خواهید، احساس مضطرب یا گناه به خاطر صحبت کردن در مورد مشکلاتتان، و فرض اینکه مردم به جای اینکه از دیدن شما لذت می‌برند، وقت خود را با شما سپری می‌کنند به دلیل احساس تعهد.

فهمیدن چرایی احساس شما و اجرای برخی ابزارها می تواند به شما کمک کند کمتر احساس باری داشته باشید و بر مشکل غلبه کنید. در نتیجه، داشتن روابط نزدیک‌تر و رضایت‌بخش‌تر آسان‌تر می‌شود و احساس بهتری نسبت به خودتان خواهید داشت.

چگونه احساس بار را متوقف کنید

احساس باری بودن چیزی است که می‌توانید یاد بگیرید بر آن غلبه کنید. بسیاری از نبردها یادگیری شفقت به خود و اولویت دادن به مراقبت از خود است. شناخت موقعیت‌هایی که این افکار در آن‌ها مطرح می‌شوند و یادگیری به چالش کشیدن و قالب‌بندی مجدد افکار به افکار سالم‌تر نیز می‌تواند بسیار مفید باشد.

1. افکاری را که در مورد خود دارید به چالش بکشید

به زمانی که احساس می کنید بار سنگینی می کنید توجه کنید و بیاموزید که آن را رها کنید بدون اینکه اجازه دهید آن احساسات شما را کنترل کنند.خواهر و برادر کوچکتر، خانه یا وضعیت مالی خانواده.

این نوع تربیت را غفلت عاطفی دوران کودکی می نامند و یکی از علائم رایج این است که احساس می کنیم عمیقاً در درونمان نقص داریم یا برای دیگران بار سنگینی می کنیم. احساس باری برای والدین در اوایل در سیستم اعتقادی ما گنجانده می شود، حتی اگر خاطرات خاصی از احساس باری نداشته باشیم، و حتی اگر والدین ما بتوانند نیازهای فیزیکی ما را برآورده کنند.

در برخی موارد، غفلت عاطفی از دوران کودکی می تواند منجر به PTSD پیچیده شود.

5. شما در شرایط سختی در زندگی قرار دارید

گاهی اوقات ما خود را به شکل قابل توجهی پشت سر همسالان خود می بینیم. برای مثال، شاید دوستان و آشنایان ما به نقطه‌ای می‌رسند که در حرفه خود پیشرفت می‌کنند و درآمد قابل توجهی به دست می‌آورند در حالی که ما احساس می‌کنیم در یک شغل بن‌بست با دستمزد کم گیر کرده‌ایم.

یک دوست ممکن است گهگاه برای شما هزینه کند و باعث شود شما احساس گناه کنید. یا شاید آنها دوست دارند با شما به تعطیلات بروند، اما شما نمی توانید آن را بپردازید، در حالی که سایر دوستان آنها می توانند. در مواردی مانند این، ممکن است احساس کنیم که بار مالی داریم زیرا نمی توانیم با دوستان خود آنطور که دوست دارند بیرون برویم.

ممکن است ناتوان شده باشید یا با مشکلات جسمی یا روانی شدیدی دست و پنجه نرم کنید و شریک زندگی خود را به انجام کارهای فیزیکی در خانه بسپارید. مقابله با این موقعیت‌ها سخت است زیرا حقیقتی عینی وجود دارد که نادیده گرفتن آن غیرممکن است.

6. آدم های دور و برشما مانند یک بار با شما رفتار می کنید

گاهی اوقات ما خود را در روابطی می یابیم که شریک زندگی ما قادر نیست یا نمی خواهد نیازهای عاطفی ما را برآورده کند. شوهر، همسر، دوست پسر یا دوست دختر شما ممکن است عمدا یا ناخواسته با شما مانند یک بار رفتار کند.

اگر شریک عاشقانه‌تان وقتی در حال به اشتراک گذاشتن آنچه می‌گذرید، احساسات شما را باطل می‌کند یا برای مثال از کمک به شما در مورد چیزها شکایت می‌کند، منطقی است که احساس کنید بار آن‌ها را سنگین می‌کنید.

سوالات متداول

چه بیماری روانی باعث می‌شود شما احساس کنید که یک بار هستید؟ SD و CPTSD. اما بسیاری دیگر از چالش‌های سلامت جسمی و روانی می‌توانند باعث شوند که فرد احساس کند برای اطرافیانش سربار است.

به کسی که فکر می‌کند سربار است، چه باید بگویم؟

این می‌تواند به او یادآوری شود که مهم نیست که چه احساسی دارد، سربار نیست. به آنها بگویید که از همراهی آنها لذت می برید و ارزش آنها به روحیه یا موقعیت آنها در زندگی بستگی ندارد. اگر با احساسات آنها ارتباط برقرار می کنید، به اشتراک گذاری می تواند به آنها یادآوری کند که مبارزه کردن اشکالی ندارد.

همچنین ببینید: اگر دوستان خسته کننده ای دارید چه کاری انجام دهید

مراجع

1. Elmer, T., Geschwind, N., Peeters, F., Wichers, M., & Bringmann, L. (2020). گیر افتادن در انزوای اجتماعی: اینرسی تنهایی و علائم افسردگی مجله روانشناسی غیر طبیعی، 129 (7)، 713-723.
2. ویلسون،K. G., Curran, D., & مک فرسون، سی جی (2005). باری برای دیگران: منبع رایج پریشانی برای بیماران ترمینال رفتار درمانی شناختی، 34 (2)، 115-123.
13>>

بگویید که باید از یک دوست یا همکار کمک بخواهید، و متوجه می شوید که نسبت به خودتان احساس بدی دارید. افکاری مانند، "من باید خودم بتوانم این مشکل را حل کنم" یا "آنها به اندازه کافی مشغول هستند" ظاهر می شوند.

این فرصتی است که به خودتان بگویید، "دوباره داستان "من یک بار هستم" من وجود دارد! فقط به این دلیل که احساس می کنم بار سنگینی هستم به این معنی نیست که من واقعاً یکی هستم. مردم من را دوست دارند و می خواهند کمک کنند. من هم مثل بقیه سزاوار توجه هستم.»

قالب بندی مجدد افکار به این روش می تواند به کاهش قدرت آنها بر شما کمک کند.

2. عزت نفس خود را افزایش دهید

یک راه سریع برای ایجاد عزت نفس این است که اهداف کوچک و قابل دستیابی را تعیین کنید و سپس به خودتان اجازه دهید به خاطر دستیابی به آنها به خود افتخار کنید.

به یاد داشته باشید که اهداف را کوچک و دست یافتنی کنید. بهترین راه برای انجام این کار این است که به وضوح آنچه را که می خواهید انجام دهید تعریف کنید و مطمئن شوید که زمان یا تلاش زیادی از خفاش نمی گیرد.

بنابراین، به‌عنوان مثال، به‌جای گفتن «می‌خواهم خوش اندام شوم»، که به وضوح تعریف نشده است، می‌توانید تصمیم بگیرید که به جای آسانسور روزی یک‌بار از پله‌ها بالا بروید و به محل کار بروید.

تصمیم بگیرید قبل از رفتن به رختخواب یا صبح که از خواب بیدار می‌شوید، روزانه دو دقیقه مدیتیشن کنید، یا زمانی که می‌توانید هر شب دندان‌هایتان را بشویید. به یاد داشته باشید که اهداف خود را با جایی که در حال حاضر در زندگی هستید تنظیم کنید و واقع بین باشید.

وقتی راحت شدید.با روال جدید خود، می توانید به آن اضافه کنید. و به یاد داشته باشید که برای تغییرات سالمی که در زندگی خود ایجاد می کنید، بازخورد مثبت و تأیید اعتبار بدهید.

برای راه های بیشتر برای بهبود عزت نفس، مقاله ما را در مورد چگونگی ایجاد عزت نفس در بزرگسالی بخوانید.

3. در مورد احساسات خود صحبت کنید

اغلب، فقط به اشتراک گذاشتن احساسی که با شخص دیگری داریم باعث می شود مشکلات ما کمی سبک تر به نظر برسد، حتی اگر شخصی که با او صحبت می کنیم نتواند هیچ توصیه یا راه حل عملی ارائه دهد. به همین دلیل است که بسیاری از گروه‌های حمایتی قوانینی علیه «گفتگوی متقابل» دارند. این بدان معناست که وقتی شخصی اشتراک‌گذاری می‌کند، به سایر افراد گروه دستور داده می‌شود که بدون ارائه هیچ بازخورد یا توصیه‌ای فقط گوش دهند.

اگر احساس نمی‌کنید افراد حمایت‌کننده در زندگی‌تان برای صحبت با آنها وجود ندارد، چه؟ همانطور که برای بهبود زندگی اجتماعی خود تلاش می کنید، از گروه های پشتیبانی (آنلاین و/یا حضوری) و همچنین انجمن های آنلاین استفاده کنید.

به عنوان مثال، Reddit دارای "subreddits" بسیاری با هدف پشتیبانی عمومی و خاص است. Subreddits مانند r/offmychest، r/lonely، r/cptsd و r/mentalhealth می‌توانند مکان‌های خوبی برای تخلیه و دریافت کمک زمانی باشند که احساس ناراحتی یا باری برای افراد زندگی‌تان می‌کنید.

4. عذرخواهی های خود را مجدداً تنظیم کنید

آیا خود را دائما در حال عذرخواهی می بینید؟ اگر همیشه می گویید برای همه چیز متاسفید، تقریباً خود را متقاعد می کنید که باید برای وجود خود عذرخواهی کنید. زبان شمابه تعیین واقعیت کمک می‌کند.

به‌جای گفتن «متاسفم که اینقدر سر و صدا کردم»، بگویید «ممنون که گوش دادی». هم شما و هم شریک مکالمه‌تان با احساس قدرت بیشتر کنار می‌روید.

5. به یاد داشته باشید که دیگران نیز همین احساس را دارند

بسیاری از مردم حداقل در مقطعی از زندگی خود احساس سنگینی می کنند. اگر بتوانیم به اندازه کافی زندگی کنیم، همه ما در نهایت چیزهایی داریم که فکر می کنیم ممکن است برای دیگران «بیش از حد» باشد: طلاق، مشکلات سلامتی، بیماری روانی، روابط ناسالم، مشکلات مالی، ناکامی های شغلی و شغل، و غیره.

به عنوان مثال، یک نظرسنجی از بیماران لاعلاج نشان داد که 39.1٪ از شرکت کنندگان گزارش کردند که احساس باری می کنند، به عنوان یک نگرانی بسیار کم یا خفیف. بررسی کنید که چه احساسی نسبت به عزیزانتان دارید

وقتی یکی از عزیزان با مشکلاتش به سراغ شما می آید، آیا احساس می کنید که آنها سربار هستند؟ وقتی آنها در حال مبارزه هستند چگونه به آنها نگاه می کنید؟

وقتی خودمان غرق در زندگی هستیم، گاهی احساس می‌کنیم پهنای باند عاطفی برای مقابله با مشکلات دیگران نداریم، اما هنوز تمایل داریم به افرادی که برایشان اهمیت می‌دهیم با دید مثبت نگاه کنیم.

به‌جای اینکه آن‌ها را به‌عنوان یک «بار» یا چیزی که باید «با آن کنار بیاییم» ببینیم، می‌توانیم ببینیم که آن‌ها در حال مبارزه هستند و نسبت به آنها احساس همدردی می‌کنند.

به همین ترتیب، افرادی که به شما اهمیت می دهند، حتی زمانی که شما دوست دارید، درباره شما مثبت فکر می کنندتو "خیلی زیاد" هستی سعی کنید باور کنید که آنها به شما اهمیت می دهند و از داشتن شما در زندگی خود قدردانی می کنند، حتی زمانی که شما نمی توانید آن را احساس کنید.

7. روابط خود را بهبود ببخشید

اگر دوستان یا شریک عاشقانه‌تان به طور فعال به شما کمک می‌کنند که احساس کنید سربار هستید، وقت آن رسیده است که گام‌های جدی برای بهبود رابطه بردارید.

تفکیک اینکه آیا موضوع مربوط به ماست (به دلیل ناامنی‌مان حرف‌های آن‌ها را خیلی جدی می‌گیریم) یا آنها (آنها بی‌احساس هستند یا حتی یک طرف دیگر ظالمانه است، می‌تواند سخت باشد).

همیشه حق با شماست.

اگر شریکتان باعث می‌شود که شما احساس بار سنگینی کنید و او برای زوج‌درمانی آماده نیست، هنوز قدم‌هایی وجود دارد که خودتان می‌توانید برای بهبود رابطه‌تان بردارید.

برای درک اینکه چگونه می توانید ارتباطات خود را بهبود ببخشید، یاد بگیرید که مرزها را تعیین کنید و نیازهای خود را سالم بیان کنید، کار کنید. اگر مشکل در رابطه عاشقانه شماست، کتاب‌های متخصصان روابط مانند گاتمن‌ها را جستجو کنید.

با بهبود مهارت‌های روابط، روابط اطرافتان به طور طبیعی شروع به بهبود خواهند کرد. همچنین در تشخیص اینکه کدام روابط دیگر به شما خدمتی نمی‌کنند بهتر می‌شوید و راحت‌تر از افرادی که به شما احساس بدی می‌دهند دور می‌شوید و نمی‌خواهید کاری برای ایجاد رابطه‌ای انجام دهید که برای هر دوی شما مفید باشد.

8. کمک حرفه ای دریافت کنید

شما نیازی به ذهن نداریدمشکلات سلامتی مانند افسردگی یا اضطراب برای بهره مندی از درمان. درمان (و سایر اشکال کمک حرفه‌ای) می‌تواند به افرادی که با مشکلات مختلفی از جمله مشکلات روابط یا عزت نفس پایین مواجه هستند، کمک کند.

یک چیزی که افراد را از جستجوی کمک حرفه‌ای باز می‌دارد، درک نکردن انواع درمان‌های مختلف است. رسانه ها ایده خاصی از آنچه در درمان اتفاق می افتد به ما می دهند، جایی که فرد روی کاناپه روبروی یک روانشناس می نشیند و در مورد رویاهای خود یا دوران کودکی خود صحبت می کند.

در حالی که این شکل از درمان در درمان روان پویشی یا روانکاوی رایج است، امروزه می توانید از بین انواع به ظاهر بی پایان درمان انتخاب کنید.

برخی از درمان‌ها ممکن است از هنر، نفس کشیدن یا حرکت برای تمرکز بر آنچه در درون شما می‌گذرد استفاده کنند تا اینکه جلسه را صرف صحبت کردن کنند. سایر درمانگران ترجیح می دهند بر روی قالب بندی مجدد افکار یا تغییر رفتار تمرکز کنند، مانند درمان شناختی-رفتاری.

برخی از روش های مختلف گفتار درمانی استفاده می کنند. برای مثال، «سیستم‌های داخلی خانواده» ممکن است از شما بخواهند «بخش‌های» مختلفی از خودتان را مطرح کنید و یاد بگیرید که بخش «احساس سنگینی» را داشته باشید و با بخش «عصبانی از خودم که سرم را باز نکردم» در آرامش زندگی کنید.

بنابراین، حتی اگر تجربه‌ای چالش برانگیز با درمان در گذشته داشته‌اید، دوباره آن را انجام دهید.

اگر درمان حضوری عالی‌تر به شما توصیه نمی‌شود

برای درمان آنلاین، زیرا آنها پیام‌های نامحدود و یک جلسه هفتگی را ارائه می‌دهند و ارزان‌تر از رفتن به مطب درمانگر هستند.

برنامه‌های آنها از 64 دلار در هفته شروع می‌شود. اگر از این پیوند استفاده می‌کنید، 20٪ تخفیف در ماه اول خود در BetterHelp + یک کوپن 50 دلاری معتبر برای هر دوره SocialSelf دریافت می‌کنید: برای کسب اطلاعات بیشتر درباره BetterHelp اینجا را کلیک کنید.

(برای دریافت کوپن SocialSelf 50 دلاری خود، با پیوند ما ثبت‌نام کنید. سپس، تأیید سفارش BetterHelp را برای ما ایمیل کنید. یک بار

ما اغلب افکار و احساسات خود را به عنوان واقعیت در نظر می گیریم. ما فرض می‌کنیم که اگر احساس می‌کنیم برای اطرافیانمان سربار هستیم، به این معنی است که چیزی در درون ما وجود دارد که ناقص است و باید آن را اصلاح کنیم.

حقیقت این است که دلایل رایج بسیاری وجود دارد که چرا ممکن است فرد این باور را ایجاد کند که آنها برای اطرافیان خود بار سنگینی هستند. درک این دلایل می تواند به شما کمک کند تا به طور مستقیم با مسائل برخورد کنید.

1. افسردگی و اختلالات خلقی

افسردگی بر ادراک ما از جهان تأثیر می گذارد و یکی از علائم رایج این است که باور کنیم و احساس کنیم که ما سربار هستیم. این باور که فرد یک بار است، اغلب باعث می‌شود که افراد مبتلا به افسردگی خود را منزوی کنند و آنها را حتی بیشتر افسرده کنند.افرادی که افسرده هستند نیز تمایل دارند از چیزها لذت نبرند. فرد افسرده پس از آن احساس می کند که به اشتراک گذاشتن این احساسات با افراد دیگر "آنها را پایین می آورد" و باعث افسردگی او می شود. افسردگی به شما چیزهایی می گوید: "آنها به اندازه کافی در جریان هستند، احساسات شما فقط آنها را سنگین می کند" یا "آنها نمی فهمند، و گفتن با آنها فقط باعث می شود احساس بدی داشته باشند." یک فرد افسرده ممکن است به خود بگوید: "همه بدون من وضعیت بهتری دارند، زیرا من همیشه بی فایده و غمگین هستم."

2. اختلالات اضطرابی

در حالی که اضطراب اغلب حول چیزهای خاصی مانند آزمایشات، سلامتی یا تصادفات اتومبیل متمرکز است، اضطراب عمومی و اضطراب اجتماعی نیز رایج هستند. اضطراب می تواند شما را نگران کند که اگر چیزهایی را با آنها در میان بگذارید مردم سر شما فریاد بزنند یا شما را ترک کنند.

در بسیاری از موارد، فردی که دارای اضطراب است می‌داند که احساسات و افکارش «عقلانی» یا مبتنی بر واقعیت نیستند، اما همچنان به طور قابل‌توجهی بر زندگی‌شان تأثیر می‌گذارند.

اغلب، اضطراب بیشتری پیرامون مسائل پیرامون اضطراب ایجاد می‌شود. فرض کنید شخصی در مورد تماس های تلفنی احساس اضطراب می کند. با گذشت زمان، آنها شروع به اجتناب از صحبت با تلفن برای مقابله با اضطراب خود می کنند. اما این اجتناب منجر به اضطراب‌های بیشتری می‌شود، مانند «هیچ‌کس نمی‌خواهد با من دوست شود، زیرا نمی‌توانم به تماس‌های تلفنی او پاسخ دهم.»

گاهی اوقات، دوستان و خانواده حمایت‌کننده به مقابله با مسائل اضطراب‌آور کمک می‌کنند (مثل تماس با پزشک برای آنها)، امافرد مضطرب اغلب از اینکه مردم کارهایی را برای او انجام می دهند احساس گناه می کند.

3. عزت نفس پایین

در حالی که عزت نفس پایین می تواند با افسردگی، اضطراب و تربیت سخت مرتبط باشد، می تواند به طور مستقل نیز وجود داشته باشد.

همچنین ببینید: 197 نقل قول اضطراب (برای راحت کردن ذهن و کمک به شما برای مقابله)

عزت نفس پایین می تواند شما را به این باور برساند که به اندازه افراد دیگر مهم نیستید. در نتیجه، ممکن است وقتی چیزهایی را که در زندگی‌تان می‌گذرد به اشتراک می‌گذارید یا به روشی دیگر «فضایی را اشغال می‌کنید» احساس کنید. ممکن است احساس کنید شخصیت یا حضور شما برای اطرافیانتان آزاردهنده است و حتی ممکن است بپرسید که آیا دوستان شما واقعاً دوستان شما هستند یا خیر.

4. وقتی بزرگ می‌شوید احساس می‌کنید بار سنگینی هستید

متأسفانه، بسیاری از والدین ما نمی‌توانستند نیازهای عاطفی ما را در دوران کودکی برآورده کنند.

وقتی گریه می‌کردیم، والدین‌مان ممکن بود به جای اینکه بفهمند چرا اینگونه احساس می‌کنیم، سعی می‌کردند از گریه ما دست برداریم. یا اگر ما عصبانی بودیم از دست ما عصبانی می شدند. در نتیجه، ممکن است یاد گرفته باشیم که خشم خود را سرکوب کنیم.

شاید والدین ما به دلیل طلاق، بیماری روانی، ساعات طولانی کار، مرگ یا دلایل مختلف دیگر در اطراف ما نبودند. در برخی موارد، زمانی که آن‌ها در اطراف بودند، حواسشان پرت بود، تحریک‌پذیر بودند یا چیزهای زیادی را پشت سر می‌گذاشتند تا بتوانند از نظر عاطفی برای ما حضور داشته باشند.

در برخی موارد، به نظر می‌رسد والدین بیشتر نگران دستاوردهای فرزندانشان هستند تا دنیای درونی‌شان. یا ممکن است در سنین جوانی مسئولیت زیادی داشته باشید و نیاز به مراقبت داشته باشید