Jak przestać czuć się niekomfortowo wśród ludzi (+przykłady)

Zamieszczamy produkty, które uważamy za przydatne dla naszych czytelników. Jeśli dokonasz zakupu za pośrednictwem naszych linków, możemy otrzymać prowizję.

Czując się niekomfortowo w towarzystwie innych, zwłaszcza nowych osób lub w miejscach publicznych, możesz czuć się samotny. Możesz nie chcieć spędzać czasu z ludźmi z powodu tego, jak się czujesz. Możesz też mieć wrażenie, że jesteś jedyną osobą, która czuje się w ten sposób. W rzeczywistości wiele osób czuje się niekomfortowo w towarzystwie innych. Wiem, że tak było.

Czułem się niezręcznie przy większości nieznajomych, a zwłaszcza jeśli był to ktoś, kogo lubiłem.

Dlaczego czuję się nieswojo wśród ludzi?

Możesz czuć się niekomfortowo w pobliżu kogoś, ponieważ żywisz do niego uczucia lub jest to osoba toksyczna lub onieśmielająca. Dyskomfort może być również oznaką ukrytego lęku społecznego lub braku umiejętności społecznych. Na przykład, nie wiedząc, co powiedzieć, możesz martwić się niezręczną ciszą.

Oto jak przestać czuć się niekomfortowo wśród ludzi:

1. przypominaj sobie o swoich dobrych doświadczeniach

Czy to brzmi znajomo?

• "Ludzie będą mnie osądzać"
• "Ludzie pomyślą, że jestem dziwny"
• "Ludzie mnie nie polubią"

Mówi o tym twoje poczucie niepokoju. Pamiętaj, że to, że twój umysł coś mówi, nie oznacza, że jest to prawdą.

Być może w przeszłości miałeś trudne doświadczenia społeczne, które teraz utrudniają Ci zrelaksowanie się. Oznacza to, że przebywanie wśród ludzi może Cię denerwować. Twój mózg lubi uogólniać, nawet po jednym lub dwóch doświadczeniach.

Aby przestać czuć się niekomfortowo wśród ludzi, warto wiedzieć, że umysł może się mylić.[]

Jestem pewien, że jeśli się nad tym zastanowisz, możesz pomyśleć o kilku sytuacjach, w których ludzie cię polubili, docenili i zaakceptowali.

Następnym razem, gdy w twoim umyśle pojawią się sceny, w których ludzie będą cię osądzać, nie lubić lub śmiać się z ciebie, świadomie pomyśl o tamtych chwilach.

Nie staramy się malować fantazyjnego, szczęśliwego obrazu. Staramy się być realistyczni i robimy to, nie pozwalając umysłowi próbować malować najgorszego scenariusza.

Zaakceptowanie tych bardziej realistycznych scen może być trudne. Zamiast próbować zmusić się do zaakceptowania bardziej realistycznych scenariuszy, zacznij od zaakceptowania, że mogą one być możliwe. Kiedy już będziesz w stanie regularnie akceptować, że sprawy mają się tak, a nie inaczej. może się dobrze, można przejść do zaakceptowania, że prawdopodobnie będzie .

2. skup się na temacie rozmowy

Ilekroć musiałem zacząć z kimś rozmawiać, zwłaszcza z nowymi ludźmi, denerwowałem się i utknąłem we własnej głowie. Miałem myśli takie jak...

• " Czy wychodzę na dziwaka? "
• "Czy uważa, że jestem nudny?"
• "Czy nie podoba mu się to, co właśnie powiedziałem?".
• "Czy powiedziałem coś głupiego?"
• "Co powinienem powiedzieć, gdy przestanie mówić?".
• "Czy jestem społecznie niezręczny?"

Kiedy te myśli krążą ci po głowie, NIEMOŻLIWE jest wymyślenie czegokolwiek do powiedzenia.

Ćwicz zmuszanie umysłu do skupienia się na temacie rozmowy[].

Oto przykład

Powiedzmy, że rozmawiasz z tą osobą, która mówi ci: "Właśnie wróciłam z wycieczki do Berlina z przyjaciółmi, więc jestem trochę zmęczona".

Jak byś zareagował?

Jeszcze kilka lat temu wpadłbym w panikę:

"Och, ona podróżuje po świecie ze swoimi przyjaciółmi, jest o wiele fajniejsza ode mnie. Będzie się zastanawiać, co zrobiłem i wtedy będę wydawał się nudny w porównaniu". i tak dalej.

Zamiast tego, SKONCENTRUJ SIĘ NA TEMACIE. Jakie pytania możesz wymyślić, jeśli skupisz się na tym, co właśnie ci powiedziała?

Oto, co wymyśliłem:

• "Co robiła w Berlinie?"
• "Jak przebiegał jej lot?"
• "Co ona myśli o Berlinie?"
• "Z iloma przyjaciółmi tam była?"
• "Dlaczego zdecydowali się odejść?"

Nie chodzi o zadawanie tych wszystkich pytań ale możesz użyć KAŻDEGO z tych pytań, aby rozmowa posuwała się naprzód.

Za każdym razem, gdy zaczynasz martwić się o to, co powiedzieć, pamiętaj o jednym: SKUP SIĘ NA TEMACIE. To sprawi, że poczujesz się bardziej komfortowo i pomoże ci wymyślić rzeczy do powiedzenia.

Czytaj więcej: Jak uczynić rozmowy bardziej interesującymi?

Z czasem staje się to coraz łatwiejsze. Oto wideo, w którym pomagam ćwiczyć koncentrację na rozmowie:

3. odnieść się do czegoś, o czym rozmawialiście

Większość ludzi czuje się niekomfortowo, gdy rozmowa wymyka się spod kontroli. Mój przyjaciel nauczył mnie potężnej sztuczki, dzięki której zawsze wiem, co powiedzieć, gdy tak się dzieje.

Odwołuje się do czegoś, o czym rozmawiali wcześniej.

Więc kiedy temat kończy się jak...

"Dlatego zdecydowałem się na niebieskie płytki zamiast szarych".

"Ok, spoko..."

Odnosi się do czegoś, o czym mówiłeś wcześniej, na przykład tego:

"Czy miałeś wczoraj czas na naukę?".

"Jak minął weekend?"

"Jak było w Connecticut?"

Wyciągnięte wnioski

Odnieś się do tego, o czym rozmawialiście wcześniej, a nawet do ostatniego spotkania.

Pomyśl o poprzedniej rozmowie, którą odbyłeś z przyjacielem. Do czego możesz się odnieść przy następnym spotkaniu? Jeśli jest to regularny problem, zaplanowanie jednego lub dwóch pytań może pomóc ci zrelaksować się w rozmowie i nie martwić się. Na przykład, byłem wczoraj z przyjacielem, który szukał nowego mieszkania. Więc następnym razem, gdy się spotkamy, a rozmowa ucichnie, mogę po prostu zapytać "Swoją drogą, jak idzie polowanie na mieszkanie?". .

Przeczytaj więcej o tym, jak rozpocząć rozmowę z kimś.

4. zadaj sobie pytanie, czy pewnej siebie osobie by na tym zależało

Z mojego doświadczenia wynika, że pewni siebie i obyci towarzysko ludzie mówią tyle samo "dziwnych" rzeczy, co każdy inny. Po prostu "miernik zmartwień" pewnych siebie ludzi jest mniej wrażliwy. Po prostu się tym nie przejmują [].

Jeśli dla osoby nerwowej niezręczna chwila wydaje się końcem świata, osoba pewna siebie po prostu się tym nie przejmuje.

• Nerwowi ludzie uważają, że wszystko, co robią, musi być idealne.
• Pewni siebie ludzie wiedzieć, że nie musimy być idealni, aby być lubiani i akceptowani.

(W rzeczywistości, powiedzenie czegoś niewłaściwego od czasu do czasu czyni nas ludźmi i czyni nas bardziej rozpoznawalnymi. Nikt nie lubi Pana lub Pani Perfekcyjnej).

Następnym razem, gdy będziesz się obwiniać za coś, co powiedziałeś, zadaj sobie to pytanie:

"Co pomyślałaby pewna siebie osoba, gdyby powiedziała to, co właśnie powiedziałem? Czy byłaby to dla niej wielka sprawa? Jeśli nie, to prawdopodobnie dla mnie też nie jest to wielka sprawa".

Przeczytaj więcej tutaj: Jak być mniej niezręcznym społecznie.

5. odważ się mówić głupie rzeczy, aby nauczyć się, że nic złego się nie dzieje

W terapii behawioralnej osoby, które mają tendencję do nadmiernego myślenia o sytuacjach społecznych, są instruowane, aby rozmawiać ze swoim terapeutą i nieustannie starać się NIE cenzurować siebie. Czasami mówią rzeczy, które wydają im się końcem świata.

Ale po godzinach rozmów, w których zmuszają się do niefiltrowania, w końcu zaczynają czuć się bardziej komfortowo [].

Powodem jest to, że ich mózg powoli "rozumie", że mówienie głupich rzeczy od czasu do czasu jest w porządku, ponieważ nic złego się nie dzieje (wszyscy to robią, ale tylko niespokojni ludzie się tym martwią).

Można to robić w prawdziwych rozmowach:

Ćwicz mniej filtrowania siebie, nawet jeśli na początku będziesz mówić WIĘCEJ głupich rzeczy. To ważne ćwiczenie, aby zrozumieć, że świat się nie kończy, i pozwala ci swobodnie wyrażać siebie.

To warto mówić głupie lub dziwne rzeczy od czasu do czasu w zamian za możliwość swobodnego wyrażania siebie .

Czytaj więcej: Jak nawiązać kontakt z kimkolwiek.

6) Przypomnij sobie, że ludzie nie muszą cię lubić.

Jeśli czasami czujesz się oceniany, ta wskazówka jest dla Ciebie.

Załóżmy, że twój najgorszy koszmar jest prawdziwy i ludzie, których masz spotkać, będą cię oceniać i nie będą cię lubić. Czy muszą cię lubić i akceptować? Czy najgorszy scenariusz byłby nawet taki zły?

Łatwo jest przyjąć za pewnik, że potrzebujemy aprobaty innych, ale w rzeczywistości poradzimy sobie nawet wtedy, gdy niektórzy nas nie akceptują.

Uświadomienie sobie tego może zmniejszyć presję związaną z poznawaniem nowych ludzi.

Tu nie chodzi o zrażanie ludzi, to po prostu środek zaradczy przeciwko irracjonalnemu strachowi naszego mózgu przed byciem ocenianym .

Zamiast skupiać się na tym, by nie robić czegoś, co może sprawić, że ludzie cię osądzą, przypomnij sobie, że wszystko jest w porządku, nawet jeśli ludzie cię osądzają.

Przypomnij sobie, że nie potrzebujesz niczyjej aprobaty i możesz robić swoje.

Oto ironia: kiedy przestajemy szukać aprobaty ludzi, stajemy się bardziej pewni siebie i zrelaksowani. To sprawia, że jesteśmy BARDZIEJ lubiani.

7. postrzeganie odrzucenia jako czegoś dobrego; dowodu na to, że próbowałeś.

Przez większość mojego życia bałam się odrzucenia, czy to przez kogoś, kto mnie pociągał, czy po prostu pytając znajomego, czy chciałby kiedyś pójść na kawę.

W rzeczywistości, aby czerpać z życia jak najwięcej, musimy czasami zostać odrzuceni. Jeśli nigdy nie zostaniemy odrzuceni, to dlatego, że nigdy nie podejmujemy ryzyka. Każdy, kto odważy się podjąć ryzyko, czasami zostaje odrzucony.

Postrzegaj odrzucenie jako dowód swojej odwagi i determinacji, aby jak najlepiej wykorzystać życie. Kiedy to zrobiłem, coś się we mnie zmieniło:

Kiedy ktoś mnie odrzucił, wiedziałem, że przynajmniej spróbowałem. Alternatywa jest gorsza: NIE próbować, pozwolić, by strach cię powstrzymał i nigdy nie wiedzieć, co by się stało, gdybyś spróbował.

Wyciągnięte wnioski

Staraj się nie postrzegać odrzucenia jako porażki. Postrzegaj je jako dowód na to, że podjąłeś ryzyko i wykorzystałeś w pełni swoje życie.

Przykład:

Być może chcesz spotkać się ze znajomym z pracy lub nowym kolegą ze szkoły, ale obawiasz się, że może odrzucić twoją ofertę.

Wyrób w sobie nawyk, by wciąż przejmować inicjatywę i pytać.

Jeśli się zgodzą, świetnie!

Jeśli odmówią, możesz czuć się świetnie, wiedząc, że podejmujesz decyzje, które pomagają ci jak najlepiej wykorzystać życie.

Nigdy nie musisz się zastanawiać "Co by było, gdybym zapytał...?".

8. zachowuj się normalnie, nawet jeśli się rumienisz, pocisz lub trzęsiesz

Ta grafika pokazuje, jak rumieniec, drżenie, pocenie się lub inne "cielesne oznaki" zwiększają zdenerwowanie.

Zastanówmy się, kiedy ostatnio spotkałeś kogoś, kto się rumienił, pocił, trząsł itp. Jaka była Twoja reakcja? Być może nawet tego nie zauważyłeś, a nawet jeśli, to prawdopodobnie przejmowałeś się tym znacznie mniej niż wtedy, gdy sam to robiłeś. Prawdopodobnie założyłeś, że było to spowodowane jakimś czynnikiem zewnętrznym. Większość z nas jest zbyt świadoma własnej niepewności, aby uwierzyć, że możemy denerwować innych ludzi.

Oto jak reagowałem na ludzi, którzy się rumienili, pocili lub trzęśli.

Rumieniec : Trudno powiedzieć, czy to tylko dlatego, że dana osoba jest gorąca, więc po prostu nie zwracam na to uwagi. Kiedy byłem w szkole, pewien chłopak był ciągle czerwony na twarzy. Powiedział, że się taki urodził i nie wydawał się tym przejmować, więc my też nie.

Jeśli ktoś, kto się rumieni, nie wydaje się tym przejmować, nie obchodzi mnie to. Jeśli nie zachowuje się bardzo wyraźnie zdenerwowany wraz z rumieńcem, jest to prawie niezauważalne.

Tylko wtedy, gdy dana osoba milknie i spogląda na ziemię wraz z rumieńcem, świadomie zwracam uwagę i myślę: och, musi być jej niewygodnie!

Pocenie się: Kiedy ludzie się pocą, zakładam, że to dlatego, że jest im ciepło. Może to być również spowodowane stanem zdrowia, takim jak nadpotliwość.

Trzęsący się głos: Znam kilka osób, które mają drżący głos, ale szczerze mówiąc, nie sądzę, że to dlatego, że są zdenerwowani. Po prostu taki jest ich głos. Zanim ludzie spotkają cię wystarczająco dużo razy, aby rozpoznać, że twój głos zwykle nie jest drżący, prawdopodobnie nauczysz się relaksować przy nich.

Trzęsące się ciało: Z drżeniem jest tak, że nie wiadomo, czy jest to spowodowane zdenerwowaniem, czy po prostu ktoś naturalnie się trzęsie. Pewnego dnia byłem na randce z dziewczyną i zauważyłem, że jej ręka lekko się trzęsła, gdy miała wybrać herbatę, ale nadal nie wiem, czy było to spowodowane zdenerwowaniem. Co ważniejsze, nie miało to znaczenia.

WYCIĄGNIĘTE WNIOSKI: Jeśli mówisz normalnie, pomimo rumienienia się, pocenia, drżenia itp., ludzie nie będą mieli pojęcia, czy robisz to, ponieważ czujesz się niekomfortowo, czy z jakiegokolwiek innego powodu.

9. łatwiej jest poradzić sobie z lękiem, jeśli się go zaakceptuje, zamiast go odpychać.

Gdy tylko musiałem podejść do grupy ludzi lub porozmawiać z kimś nowym, zauważyłem, że czuję się niekomfortowo. Moje ciało napinało się na różne sposoby. Próbowałem walczyć z tym niespokojnym uczuciem i wymyślić sposób, aby to powstrzymać.

Nie rób tego, co ja.

Jeśli spróbujesz odepchnąć od siebie niepokój, szybko zdasz sobie sprawę, że to nie działa. W rezultacie zaczniesz mieć obsesję na jego punkcie i staniesz się BARDZIEJ niekomfortowy [].

Zamiast tego zaakceptuj fakt, że czujesz się niekomfortowo. Wiedz, że wszyscy ludzie od czasu do czasu czują się niekomfortowo. To całkowicie normalna reakcja na nowe sytuacje.

Kiedy akceptujesz swoją nerwowość, przestajesz mieć obsesję na jej punkcie. Jak na ironię - to sprawia, że czujesz się bardziej komfortowo. Terapeuta może pomóc ci nauczyć się umiejętności potrzebnych do praktykowania samoakceptacji.

Polecamy BetterHelp do terapii online, ponieważ oferują nieograniczoną liczbę wiadomości i cotygodniową sesję, a także są tańsze niż wizyta w gabinecie terapeuty.

Ich plany zaczynają się od 64 USD tygodniowo. Jeśli skorzystasz z tego linku, otrzymasz 20% zniżki na pierwszy miesiąc w BetterHelp + kupon o wartości 50 USD ważny na dowolny kurs SocialSelf: Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej o BetterHelp.

(Aby otrzymać kupon SocialSelf o wartości 50 USD, zarejestruj się za pomocą naszego linku. Następnie wyślij do nas e-mailem potwierdzenie zamówienia BetterHelp, aby otrzymać swój osobisty kod. Możesz użyć tego kodu do dowolnego z naszych kursów).

10) Pamiętaj, że ludzie nie widzą, jak bardzo czujesz się niekomfortowo.

Wydaje się, że ludzie widzą, jak bardzo jesteśmy zdenerwowani, ale nie mogą tego zrobić:

W jednym z eksperymentów ludzie zostali poproszeni o wygłoszenie przemówienia.

Prelegenci zostali poproszeni o ocenę jak nerwowi się wydawali.

Publiczność została również poproszona o ocenę zdenerwowania prelegentów.

Mówcy konsekwentnie uważali, że wyglądają na bardziej zdenerwowanych niż w rzeczywistości. []

Naukowcy nazywają to iluzją przejrzystości: wierzymy, że ludzie widzą, jak się czujemy, podczas gdy w rzeczywistości tak nie jest[].

Naukowcy postanowili pójść o krok dalej:

W przypadku niektórych prezenterów powiedzieli im o iluzji przejrzystości przed wystąpieniem.

Oto, co powiedzieli:

"Wiele osób [...] wierzy, że będą wydawać się zdenerwowani tym, którzy ich obserwują.

[...] Badania wykazały, że odbiorcy nie są w stanie wychwycić twojego niepokoju tak dobrze, jak można by się tego spodziewać. Psychologowie udokumentowali coś, co nazywa się "iluzją przejrzystości".

Osoby przemawiające czują, że ich zdenerwowanie jest przejrzyste, ale w rzeczywistości ich uczucia nie są tak widoczne dla obserwatorów".

Grupa ta czuła się ZNACZNIE bardziej komfortowo niż grupa, która nie słyszała o The Illusion of Transparency.

Sama wiedza o Iluzji Przejrzystości sprawia, że czujemy się bardziej komfortowo.

Wyciągnięte wnioski

Ilekroć czujesz się niekomfortowo, przypomnij sobie o Iluzji Przejrzystości: CZUJESZ, że ludzie widzą, jak bardzo jesteśmy zdenerwowani, ale tak nie jest.

11. wiedz, że wyróżniasz się mniej niż myślisz

W jednym z badań uczniowie zostali poinstruowani, aby nosić koszulkę z celebrytą na niej. Zapytano ich, ilu ich kolegów z klasy zauważyło, jaką celebrytę nosili na koszulce [].

Oto wyniki:

Wyciągnięte wnioski

Przeceniamy to, jak bardzo wyróżniamy się w grupie. W rzeczywistości ludzie zwracają na nas mniejszą uwagę, niż nam się wydaje.

12. wziąć odpowiedzialność za swoje wady

Przez lata martwiłem się o swój wygląd. Myślałem, że mam za duży nos i że nigdy nie znajdę z tego powodu dziewczyny. W pewnym momencie życia zdałem sobie sprawę, że muszę nauczyć się akceptować wszystko w sobie, zwłaszcza to, co mi się nie podoba.

Nawet jeśli są w tobie rzeczy, które nie są idealne, nadal są one częścią tego, kim jesteś.

Pewni siebie ludzie nie są idealni i nauczyli się akceptować swoje wady.

NIE chodzi o bycie kutasem i mówienie "nie muszę się zmieniać, bo ludzie powinni mnie lubić za to, kim jestem".

Jako ludzie, powinniśmy dążyć do bycia lepszymi. W ten sposób się rozwijamy. Ale podczas gdy pracujemy nad byciem lepszą wersją siebie, powinniśmy być świadomi tego, kim jesteśmy w każdej chwili.[]

Przykład:

W tamtych czasach starałem się zwracać głowę w stronę ludzi, aby nie widzieli mnie z profilu, ponieważ myślałem wtedy, że będą mnie oceniać za mój duży nos.

Kiedy zdecydowałem się na swój wygląd, świadomie postanowiłem przestać próbować ukrywać swoje wady. To (oczywiście) uczyniło mnie bardziej swobodnym w kontaktach z innymi.

Jak na ironię, ta nowa wolność naturalnie uczyniła mnie bardziej atrakcyjną osobą.

13. pozostawać nieco dłużej w niewygodnych sytuacjach

Naturalną reakcją na niekomfortowe sytuacje jest ucieczka z nich tak szybko, jak to możliwe. Ale jest pewien problem z takim postępowaniem:

Kiedy "uciekamy" z niewygodnej sytuacji, nasz mózg wierzy, że wszystko poszło dobrze, ponieważ udało nam się uciec. Innymi słowy, mózg nigdy nie uczy się, że takich sytuacji nie należy się bać.

Badania pokazują, że jeśli pozostajemy dłużej w niewygodnych sytuacjach, aż nasze zdenerwowanie spadnie z najwyższego poziomu, to właśnie wtedy z czasem budujemy naszą pewność siebie!

Wyciągnięte wnioski

Ilekroć poczujesz się niekomfortowo, przypomnij sobie, że robisz coś dobrego:

Jeśli pozostaniesz w niekomfortowej sytuacji, dopóki twoje zdenerwowanie nie spadnie z najgorszego poziomu, powoli przeprogramujesz swój mózg.

Zamiast unikać niewygodnych sytuacji, ćwicz dłuższe przebywanie w nich. Po pewnym czasie twój mózg zda sobie sprawę: "Chwileczkę, nic strasznego się nie dzieje. Nie muszę już pompować hormonów stresu".

To jest właśnie budowanie zaufania .

Przezwyciężanie szczególnie niekomfortowych sytuacji

Powyższe wskazówki mogą pomóc ci dostosować się i czuć się mniej niekomfortowo w otoczeniu większości ludzi. Z biegiem lat odkryłem, że wielu moich klientów czuje się szczególnie niekomfortowo w kilku konkretnych sytuacjach. Oto wskazówki, które pomogły mi w każdej z tych sytuacji.

"Czuję się niekomfortowo w towarzystwie ludzi, chyba że piję".

Alkohol może czasami wydawać się eliksirem umiejętności społecznych w kieliszku. Po wypiciu czujesz się bardziej pewny siebie, bardziej czarujący i masz mniej niepokoju. Niestety, istnieją pewne dość surowe kary za używanie alkoholu, aby pomóc w dyskomforcie społecznym.

Picie pomagające radzić sobie z nerwami społecznymi

• Jest szkodliwy dla zdrowia
• Może powodować dyskomfort podczas spotkań towarzyskich bez picia.
• Może prowadzić do robienia lub mówienia zawstydzających rzeczy.
• Utrudnia naukę nowych umiejętności społecznych
• Utrudnia ludziom poznanie użytkownika.

Najlepsze wskazówki, które pomogą ci czuć się komfortowo podczas spotkań towarzyskich bez alkoholu, zależą od powodów, dla których chcesz pić....

"Piję podczas spotkań towarzyskich, ponieważ obawiam się, że popełnię błąd".

Większość ludzi, którzy czują potrzebę picia, aby zrelaksować się w sytuacjach towarzyskich, odczuwa dużą presję, aby nie popełniać błędów. Problem polega na tym, że popełnianie błędów jest ogromną częścią tego, jak się uczymy. Uczymy się, co moglibyśmy zrobić lepiej następnym razem i zdajemy sobie sprawę, że często jesteśmy jedynymi, którzy zauważają nasze błędy. Jeśli popełnisz błąd, staraj się traktować go lekko. Ludzie doświadczeni społecznie przyznają się do błędów i idą dalej,ale to wymaga praktyki.

"Myślę, że inni ludzie będą mnie osądzać, jeśli nie będę pić".

Spróbuj pić bezalkoholową wersję tego samego napoju, na przykład sok pomarańczowy zamiast wódki i pomarańczy. Alternatywnie, spróbuj chodzić na imprezy towarzyskie, które nie obejmują alkoholu, takie jak zajęcia plastyczne.

"Nie mogę myśleć o rzeczach do powiedzenia bez picia".

Skoncentruj się na zadawaniu pytań. Pytania pokazują, że słuchasz drugiej osoby i jesteś zainteresowany tym, co ma do powiedzenia. Przeczytaj więcej w naszym artykule o tym, jak wiedzieć, co powiedzieć.

"Brakuje mi pewności siebie w kontaktach z innymi ludźmi, dopóki się nie napiję".

Budowanie pewności siebie to duże zadanie, ale ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że wzrost pewności siebie wynikający z picia jest iluzją. Spróbuj ograniczyć picie w sytuacjach towarzyskich, wykonując ciężką pracę nad budowaniem pewności siebie. Oto nasze wskazówki, jak być bardziej pewnym siebie.

Poczucie dyskomfortu w pobliżu określonych osób

Czasami czujesz się niekomfortowo tylko w pobliżu określonych osób. Może to być spowodowane niedopasowaniem osobowości, wcześniejszym nieporozumieniem lub tym, że czujesz się onieśmielony, a nawet naprawdę niebezpieczny w ich pobliżu.

Ważne jest, aby pamiętać, że nie z każdym będziesz się dobrze dogadywać. Ludzie, w których towarzystwie czujesz się niekomfortowo, zazwyczaj należą do jednej z dwóch kategorii.

Uczucie dyskomfortu, gdy kogoś nie lubisz

Czasami możesz czuć się przy kimś nieswojo, ponieważ dana osoba cię onieśmiela lub istnieje między wami niechęć. Zrozumienie punktu widzenia innej osoby może często sprawić, że stanie się ona bardziej sympatyczna i mniej onieśmielająca. Jeśli chcesz czuć się bardziej komfortowo przy kimś, spróbuj dowiedzieć się o nim więcej i zacznij go lepiej rozumieć. Zadawaj mu pytania na swój temat i staraj się słuchać z otwartością.umysł.

Poczucie dyskomfortu w otoczeniu toksycznych osób

Osoby te mogą zastraszać lub poniżać innych, robić okrutne żarty i często atakują tylko jednego lub dwóch członków grupy.

Czucie się niekomfortowo w pobliżu takich osób jest w rzeczywistości dobrą rzeczą. Najlepszą opcją jest zazwyczaj całkowite unikanie takich osób. Jeśli twoja grupa społeczna toleruje kogoś, kto zachowuje się w ten sposób, zastanów się, czy są to prawdziwi przyjaciele. Jeśli tak, porozmawiaj o swoich obawach z zaufanym przyjacielem. Może się okazać, że oni myśleli o tym samym. Jeśli nie, być może będziesz musiał zacząć budować relację.nowy krąg społeczny.

Jak je odróżnić

Rozróżnienie między osobami, których nie lubisz, a osobami toksycznymi może być trudne. Łatwiej jest ocenić ryzyko, myśląc o innych, a nie o sobie. Zastanów się, jak byś się czuł, gdyby ta osoba spędzała czas z kimś, kogo uważasz za wrażliwego. Jeśli to cię martwi, prawdopodobnie sam nie czujesz się bezpiecznie w pobliżu tej osoby.

"Czuję się nieswojo w towarzystwie osób, które mnie pociągają"

Poczucie skrępowania w towarzystwie osoby, która nas pociąga, to powszechny problem. Nawet najbardziej obeznana z życiem towarzyskim osoba może być nieco skrępowana, gdy staje twarzą w twarz z mężczyzną lub kobietą swoich marzeń.

Poczucie dyskomfortu i nieśmiałości w pobliżu kogoś, kogo lubimy, wynika z tego, jak ważna jest dla nas dana interakcja. Czujemy się komfortowo w pobliżu bliskich przyjaciół częściowo dlatego, że wiemy, że będziemy mieli z nimi o wiele więcej interakcji. Pojedynczy niezręczny moment nie jest zbyt ważny, ponieważ wierzymy, że będzie o wiele więcej okazji, aby dobrze się spisać.

Jeśli czujesz się niezręcznie w towarzystwie kogoś, kto cię pociąga, oto kilka wskazówek, które mogą ci pomóc.

• Pamiętaj, że oni nie wiedzą, co myślisz i czujesz. Jest znacznie mniej prawdopodobne, że zauważą twój dyskomfort, niż ci się wydaje.[]
• Zamiast postrzegać każde wydarzenie jako okazję do zaimponowania im, spróbuj pomyśleć o nim jako o szansie na poznanie cię.
• Pracuj nad budowaniem przyjaźni i zaufania, zamiast skupiać się zbyt mocno na romantycznych uczuciach. Są to fundamenty każdego dobrego związku. Oto nasze porady dotyczące nawiązywania bliskich przyjaźni.
• Budowanie przyjaźni może również pozwolić ci na więcej okazji do spędzania czasu z osobą, która cię pociąga. Może to zmniejszyć twoje zdenerwowanie, zmniejszając znaczenie każdej rozmowy.

"Nie czuję się komfortowo wychodząc z domu z powodu męskiej uwagi"

Osoby, które otrzymują niechcianą uwagę seksualną, mogą mieć trudności z poważnym potraktowaniem tego problemu. Przyjaciele mogą postrzegać to jako "skromne przechwałki", a koledzy często nie rozumieją, jak bardzo może to być niekomfortowe.

Niechciana uwaga seksualna stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa osobistego, a także jest trudna emocjonalnie. Możesz również mieć poczucie niesprawiedliwości, ponieważ nie powinieneś być zmuszony do opracowywania strategii radzenia sobie z nękaniem.

Spotkania towarzyskie z grupą wspierających przyjaciół, którzy rozumieją twój dyskomfort, mogą mieć ogromny wpływ na twoje samopoczucie.

"Nie czuję się komfortowo w grupach"

Środowiska grupowe mogą powodować znacznie więcej niepokoju niż rozmowy z jedną osobą. Musisz dzielić swoją uwagę między różne osoby. Może być trudno poczuć się włączonym. Spędzasz także więcej czasu na słuchaniu, podczas którego twoje obawy mogą zacząć przeszkadzać.

Staraj się skupić na temacie rozmowy, a nie na negatywnym myśleniu o sobie. Pomoże Ci to wyglądać i czuć się zaangażowanym. Mamy artykuł ze świetnymi wskazówkami, jak dołączyć do rozmowy grupowej.

Jeśli masz trudności z wzięciem udziału w rozmowie w dużej grupie, spróbuj porozmawiać na ten sam temat z jedną lub dwiema tymi samymi osobami później. Może to dać ci czas na zebranie myśli i rozwinięcie swojej opinii. Pomaga to również innym uświadomić sobie, że jesteś zainteresowany i interesujący. Jeśli będziesz to robić często, mogą zacząć pytać cię o zdanie również w większych grupach.

"Czuję się niekomfortowo w rozmowach jeden na jeden"

Podczas gdy niektórzy ludzie mogą mieć trudności z uczestnictwem w grupowych zajęciach towarzyskich, inni zmagają się z bardziej intymnymi rozmowami. Rozmowa jeden na jeden może wywierać na ciebie większą presję niż rozmowa grupowa. Oto kilka rad, aby czuć się bardziej komfortowo:

• Przypomnij sobie, że nie tylko Ty jesteś odpowiedzialny za to, aby rozmowa posuwała się naprzód. Druga osoba prawdopodobnie martwi się o to, co powiedzieć, tak samo jak Ty.
• Jeśli temat rozmowy się wyczerpie, wróć do poprzedniego. "Przy okazji, jak minęła podróż służbowa?".
• Wykonujcie wspólnie jakąś czynność, na której możecie się skupić. Może to być oglądanie filmu, granie w grę lub po prostu spacer.
• Jeśli zbytnio skupiasz się na wymyślaniu nowych tematów, zamiast tego okaż zainteresowanie drugą osobą i zadawaj jej szczere pytania, aby ją poznać lub dowiedzieć się więcej o tym, o czym mówi.
• Za każdym razem, gdy złapiesz się na martwieniu się o to, co druga osoba może o tobie pomyśleć, przenieś swoją uwagę na otoczenie lub bieżący temat.
• Zmień sposób myślenia o ciszy w rozmowie. Nie jest ona niezręczna, jeśli nie sprawiasz, że jest niezręczna. W rzeczywistości może być oznaką dobrej przyjaźni.

"Czuję się nieswojo w towarzystwie moich rodziców i rodziny"

Może być trudno wyjaśnić ludziom, dlaczego czujesz się niekomfortowo w towarzystwie swojej rodziny. Istnieje wiele powodów, dla których trudno ci się zrelaksować w towarzystwie rodziny, a poniższe wskazówki mogą być pomocne.

Rodziny mogą nie dostosowywać się w miarę dorastania

Czasami twoja rodzina traktuje cię tak samo, jak wtedy, gdy byłeś dzieckiem lub nastolatkiem. Może to być frustrujące dla obu stron. Ty chcesz być doceniany za to, kim jesteś teraz. Z perspektywy twoich rodziców, oni nic się nie zmienili. To sprawia, że trudno im zrozumieć, dlaczego ich zachowanie jest problemem.

Aby zbudować oparte na wzajemnym szacunku dorosłe relacje z rodziną, zwracaj uwagę na sytuacje, w których wpadasz we wzorce wyuczone w dzieciństwie. Zamiast mówić "Mamo! opowiedziany nie grzebać w moich rzeczach" spróbuj powiedzieć "Rozumiem, że starasz się pomóc, ale wolałabym, żebyś nie grzebał w moich torbach. Jeśli czegoś potrzebujesz, po prostu zapytaj". .

Wyznaczanie granic może być trudne, zwłaszcza w przypadku naszych rodziców, ale bycie stanowczym może pomóc im zrozumieć, że nie traktują cię odpowiednio.

W rodzinach występuje nierównowaga sił

W rodzinach istnieje wiele niewypowiedzianych nierówności sił i oczekiwań. Od najmłodszych lat uczymy się, że istnieją pewne ograniczenia dotyczące naszego zachowania wobec niektórych członków rodziny.

Ograniczenia te często nie są dzielone równo w całej rodzinie, a starsze pokolenia lub faworyci mogą łamać zasady bardziej niż inni.

Podważanie nierównowagi sił w rodzinie może być trudne, ponieważ

• Możesz być silnie związany emocjonalnie ze swoją rodziną i nie chcieć jej denerwować.
• Nierównowaga sił ma długą historię i inni mogą postrzegać ją jako normalną lub nieuniknioną
• Istnieje kulturowe oczekiwanie, że wymagana jest przynajmniej pewna nierównowaga sił między dziećmi a rodzicami
• Wiele nierówności sił nie jest uznawanych, a inni mogą nie akceptować ich istnienia
• Członkowie rodziny wiedzą, jak "naciskać guziki", aby utrudnić ci życie, gdy próbujesz coś zmienić.

Ważne jest, aby pamiętać, że jedyną rzeczą, nad którą masz kontrolę w tej sytuacji, jesteś ty sam. Nie możesz zmienić tego, jak traktują cię inni, ale możesz zmienić to, jak reagujesz.

Jeśli czujesz się niekomfortowo z powodu tego, że ktoś w twojej rodzinie próbuje kontrolować lub ograniczać twoje zachowanie, wypróbuj ten trzyetapowy proces

1. Jeśli zareagujesz instynktownie, będziesz postępować zgodnie z tymi samymi wzorcami, co zwykle, z tym samym rezultatem. Poświęć chwilę na głęboki oddech i ocenę sytuacji.
2. Zastanów się, jak zareagowałbyś, gdyby ktoś, kto nie jest członkiem rodziny, próbował zrobić to samo. Myślenie o tym, jak zareagowałbyś na przyjaciela lub współpracownika, może zapewnić pewną jasność i perspektywę.
3. Podejmij decyzję o tym, co dalej. Dla mnie jest to decyzja między tym, czy grzecznie opuszczę sytuację, zareaguję tak, jakbym powiedział to przyjaciel, czy (rzadko) zaakceptuję sytuację, aby zachować spokój. Uświadomienie sobie, że jest to wybór, może pomóc ci poczuć kontrolę, nawet jeśli zdecydujesz się pozwolić, aby sprawy toczyły się dalej.

Poczucie opuszczenia w rodzinie

Przy wyidealizowanych poglądach na rodzinę, które są tak powszechne w naszym społeczeństwie, poczucie bycia "czarną owcą" w rodzinie może być niezwykle izolujące.

To uczucie jest naprawdę powszechne po powrocie z college'u, ale wiele osób czuje, że są dziwakami, odkąd tylko pamiętają.

Jeśli jesteś w takiej sytuacji, wiedz, że nie jesteś sam. Pamiętaj, że możesz kochać i szanować kogoś, nie zgadzając się z nim zbyt często. Możesz także oczekiwać, że twoja rodzina będzie cię kochać i szanować, gdy się z tobą nie zgadza.

Zamiast mówić o tym, co robią źle, porozmawiaj o tym, jak się czujesz.

Nie mów "Zawsze narzekasz", bo może to wywołać kłótnię: "Nie zawsze narzekam!" .

Raczej powiedzmy "Kiedy poruszasz ten temat, denerwuję się, ponieważ czuję, że nie jestem wystarczający". .

Lub, "Wiem, że tylko rozmawiamy, ale czuję się teraz odizolowana i zraniona. Możemy się przytulić, a potem pójść zrobić coś fajnego?".

Badania wykazały, że jest bardziej prawdopodobne, że w kłótni osiągniesz swój cel, jeśli podzielisz się tym, co czujesz, zamiast mówić o tym, co druga osoba robi źle [].

Kluczową rzeczą jest bycie szczerym na temat tego, jak się czujesz i mówienie ludziom, co sprawi, że poczujesz się lepiej.

"Nigdy nie mam ochoty nigdzie wychodzić"

Spotkania towarzyskie mogą być stresujące, zwłaszcza jeśli czujesz się niezręcznie w towarzystwie innych ludzi. Problem polega na tym, że unikanie spotkań towarzyskich, ponieważ czujesz się niekomfortowo, odbiera ci wiele okazji do nauki nowych umiejętności społecznych.

Zamiast zmuszać się do wychodzenia z domu i spotykania się z ludźmi, wypróbuj kilka wskazówek zawartych w naszym artykule na temat tego, jak czerpać przyjemność z kontaktów towarzyskich.

"Czuję się nieswojo wśród ludzi w pracy"

Poczucie dyskomfortu wśród ludzi, z którymi pracujesz, nie jest niczym zaskakującym. Masz niewielki lub żaden wybór co do tego, z kim pracujesz i istnieje wiele różnych nierówności władzy i konkurujących ze sobą programów, które należy wziąć pod uwagę.

Jednym z największych problemów osób, które czują się niekomfortowo w towarzystwie ludzi, z którymi pracują, jest syndrom impostera, który dotyka około 70% osób.[] Syndrom impostera to poczucie, że jest się mniej inteligentnym niż się wydaje i obawa, że zostanie się "odkrytym".

Kiedy cierpisz na syndrom oszusta, zwykle wyolbrzymiasz zdolności innych i ignorujesz własne. Może być niezwykle trudno wyrwać się z tego sposobu myślenia, ponieważ uprzedzasz dowody przeciwko sobie.

Syndrom oszusta zwykle zanika, gdy stajesz się bardziej doświadczony i pewny swojej roli. W międzyczasie omówienie swoich odczuć z kimś, kogo szanujesz, może naprawdę pomóc Ci zidentyfikować obszary, w których jesteś dla siebie zbyt surowy. Zaufany przyjaciel z poprzedniej pracy może być idealną osobą do rozmowy, ponieważ wie, jak pracujesz i zna Twoją branżę.

"Moje ADHD sprawia, że czuję się nieswojo wśród ludzi"

Osoby z ADHD są często bardziej wrażliwe na krytykę[] i mogą mieć problemy z utrzymaniem przyjaźni[]. Może to oznaczać, że czujesz się niekomfortowo i niezręcznie w towarzystwie innych, zarówno nieznajomych, jak i przyjaciół i rodziny.

Jeśli cierpisz na ADHD, możesz mieć trudności z zapamiętywaniem ważnych faktów o swoich znajomych lub arbitralnych zasad społecznych. Możesz nie traktować priorytetowo spędzania czasu z ludźmi, na których Ci zależy i często przerywać podczas rozmów.

Jeśli masz już bliskich przyjaciół i rodzinę, spróbuj wyjaśnić im, jak czujesz się po krytyce. Wyjaśnij, że nadal chcesz, aby mówili ci, gdy robisz coś, co inni uważają za irytujące, ale poproś ich, aby byli uprzejmi w sposobie, w jaki ci to mówią. Świadomość, że starają się ci pomóc, może sprawić, że krytyka będzie łatwiejsza do wysłuchania.

Staraj się zwracać uwagę podczas rozmowy. Aby pomóc sobie w skupieniu się, rozważ parafrazowanie tego, co ktoś ci właśnie powiedział. Użyj frazy takiej jak "Więc chcesz powiedzieć, że...?" Dzięki temu wiedzą, że ich słuchasz, możesz poprawić wszelkie nieporozumienia, a wypowiadanie rzeczy na głos może pomóc ci je zapamiętać.

Referencje

1. Tyler Boden, M. P. John, O. R. Goldin, P. Werner, K. G. Heimberg, R. J. Gross, J. (2012) The role of maladaptive beliefs in cognitive-behavioral therapy: Evidence from social anxiety disorder. Behaviour Research and Therapy, Volume 50, Issue 5, pp 287-291, ISSN 0005-7967.
2. Zou, J. B., Hudson, J. L., & Rapee, R. M. (2007, październik). Wpływ koncentracji uwagi na lęk społeczny. Pobrane 09.10.2020 z www.ncbi.nlm.nih.gov.
3. Kleinknecht, R. A., Dinnel, D. L., Kleinknecht, E. E., Hiruma, N., & Harada, N. (1997). Czynniki kulturowe w lęku społecznym: porównanie objawów fobii społecznej i Taijin kyofusho. Retrieved on 09.10.2020 from www.ncbi.nlm.nih.gov.
4. Co to jest terapia ekspozycyjna? Pobrane 09.10.2020 z apa.org.
5. Wenzlaff, R. M., & Wegner, D. M. (2000). Tłumienie myśli. Roczny przegląd psychologii , 51 (1), 59-91. Reklamy
6. Jak zaakceptować i przestać kontrolować swój lęk społeczny. Pobrane 09.10.2020 z verywellmind.com.
7. Macinnis, Cara & P. Mackinnon, Sean & Macintyre, Peter. (2010). Iluzja przejrzystości i normatywne przekonania na temat lęku podczas wystąpień publicznych. Aktualne badania w psychologii społecznej. 15.
8. Gilovich, T., & Savitsky, K. (1999). The Spotlight Effect and the Illusion of Transparency: Egocentric Assessments of How We Are Seen by Others. Current Directions in Psychological Science, 8(6), 165-168.
9. Gilovich, T., Medvec, V. H., & Savitsky, K. (2000). The spotlight effect in social judgment: An egocentric bias in estimates of salience of one's own actions and appearance. Journal of Personality and Social Psychology, 78(2), 211-222.
10. Thompson, B.L. & Waltz, J.A. (2008). Uważność, poczucie własnej wartości i bezwarunkowa samoakceptacja. J Rat-Emo Cognitive-Behav Ther 26, 119-126.
11. Myers, K. M., & Davis, M. (2006) Mechanizmy wygaszania strachu. Molecular Psychiatry, 12, 120.
12. Meneses, R. W., & Larkin, M. (2016). Doświadczenie empatii. Journal of Humanistic Psychology , 57 (1), 3-32.
13. Brown, M. A., & Stopa, L. (2007). Efekt reflektora i iluzja przejrzystości w lęku społecznym. Journal of Anxiety Disorders , 21 (6), 804-819.
14. Hart, Sura; Victoria Kindle Hodson (2006). Respectful Parents, Respectful Kids: 7 Keys to Turn Family Conflict into Cooperation. Puddledancer Press. s. 208. ISBN 1-892005-22-0.
15. Sakulku, J. (2011), Zjawisko oszusta. Journal of Behavioral Science , 6 (1), 75-97.
16. Beaton, D. M., Sirois, F., & Milne, E. (2020). Współczucie dla siebie i postrzegany krytycyzm u dorosłych z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Uważność .
17. Mikami, A. Y. (2010), Znaczenie przyjaźni dla młodzieży z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Przegląd klinicznej psychologii dziecka i rodziny , 13 (2), 181-198.