Waarom je domme dingen zegt en hoe je daarmee kunt stoppen

"Ik wou dat de grond me opslokte als ik zulke dingen zeg..."

Iedereen zegt wel eens iets verkeerds. Als het een slippertje is, gaan mensen meestal gewoon verder. Als je dit artikel leest, merk je waarschijnlijk dat het een groter probleem is dan dat.

Wat kan dan de reden zijn om domme dingen te zeggen?

Veel voorkomende redenen om domme dingen te zeggen zijn slechte sociale vaardigheden, niet nadenken voordat je praat, te harde grappen vertellen, een ongemakkelijke stilte proberen op te vullen of lijden aan ADHD. Soms kan sociale angst ertoe leiden dat we geloven dat we domme dingen zeggen, zelfs als dat niet zo is.

Ongemakkelijke of domme dingen zeggen in een gesprek levert twee problemen op. Naast de sociale ongemakkelijkheid (en soms gekwetste gevoelens) die voortkomen uit wat je hebt gezegd, kan regelmatig de verkeerde dingen zeggen je sociaal ongemakkelijk en angstig laten voelen en het moeilijk voor je maken om van sociale evenementen te genieten.

Soms leidt het tot een ongemakkelijk moment of een pauze in het gesprek. Andere keren kan het ertoe leiden dat je mensen van streek maakt of beledigt terwijl dat eigenlijk niet je bedoeling was.

Als je merkt dat je dingen zegt waar je later spijt van krijgt, is het belangrijkste om te onthouden dat er zijn strategieën die je kunt leren Hier zijn mijn beste tips om te voorkomen dat je jezelf voor schut zet en om je te helpen herstellen als je dat toch doet.

Het gevoel hebben dat je domme dingen zegt terwijl dat niet zo is

Veel van ons overschatten hoe vaak we domme of onhandige dingen zeggen. We overschatten ook hoeveel invloed het zal hebben op wat andere mensen van ons denken.[] Als je hier niet zeker van bent, probeer dan eens alle domme dingen bij te houden die andere mensen in een gesprek zeggen. Ik denk dat je na een paar minuten moeite zult hebben om ze te onthouden.

Vraag om een externe mening

Een vertrouwde vriend(in) kan een nuttige realiteitscheck geven om je te helpen begrijpen of je op anderen overkomt als iemand die veel domme dingen zegt.

Het is misschien beter om te vragen naar een algemene perceptie dan naar een specifiek gesprek. Vragen "Ik heb gisteravond zoveel stomme dingen gezegd, hè?" Het is onwaarschijnlijk dat je een echt objectief antwoord krijgt. Probeer in plaats daarvan "Ik ben bang dat ik overkom als iemand die veel domme dingen zegt en onnadenkend is, maar ik weet het niet zeker. Ik zou het erg op prijs stellen als je me zou kunnen vertellen of dit iets is waar ik aan moet werken." Als je het gevoel hebt dat je vriend meer bezig is om je beter te laten voelen dan om je een eerlijk antwoord te geven, kun je het volgende uitleggen "Ik weet jij Ik maak me alleen zorgen over hoe ik overkom op mensen die me niet zo goed kennen." .

Spreken zonder na te denken

Ik heb jarenlang geleerd om na te denken voordat ik sprak. Het was zo erg dat er een vast grapje onder mijn vrienden was dat ik vaak net zo verbaasd was als iedereen over de woorden die ik net had gezegd. Om je een voorbeeld te geven: ik zat op een dag in mijn kantoor toen mijn baas binnenkwam en aankondigde

"Natalie, ik wil dat al die documenten op papier staan en klaar zijn voor dinsdag."

In zijn context was dit een enorme hoeveelheid werk en een behoorlijk onredelijk verzoek, maar mijn mond besloot te antwoorden zonder eerst toestemming van mijn hersenen te krijgen.

"Ik wil graag wereldvrede en een pony"

Verrassend genoeg werd ik niet ontslagen, maar het was zeker geen geweldig iets om gezegd te hebben. Het gebeurde omdat ik me niet concentreerde en niet stopte om na te denken. Ik was verdiept in mijn werk voordat mijn baas binnenkwam en het grootste deel van mijn hersenen zat nog in het document waaraan ik had gewerkt.

Besteed aandacht aan het gesprek

Ik stopte pas met dit soort opmerkingen toen ik echt begon op te letten bij gesprekken. Als dezelfde situatie zich weer voordeed, zou ik waarschijnlijk iets zeggen als "Wacht even". Ik stopte dan met wat ik aan het doen was, draaide me om naar mijn baas en zei "Sorry, ik was net ergens mee bezig. Wat heb je nodig?".

Aandacht besteden aan een gesprek betekent dat je luistert naar de ander en nadenkt over wat hij zegt. Hierdoor is het minder waarschijnlijk dat je iets ondoordachts zegt.

Mensen beledigen

"Soms zeg ik domme, nietszeggende en soms gemene dingen tegen andere mensen waar ik altijd spijt van heb de seconde nadat ik het gezegd heb. Ik probeer dit onder controle te houden, maar ik wil niet alles wat ik zeg censureren, want dat zou ik niet zijn."

Een zekere mate van vriendelijk plagen of dollen met vrienden is heel normaal in veel sociale situaties. Het kan een probleem worden als je merkt dat je mensen beledigt of gemene dingen zegt waar je later spijt van krijgt.

Vaak is dit het resultaat van het toestaan dat je opmerkingen gewoontes worden, in plaats van na te denken over wat je echt bedoelt.

Leer zelfcensuur

Leren om geen dingen te zeggen waar je spijt van hebt (zelfcensuur) kan je helpen om alleen dingen te zeggen die echt iets toevoegen aan het gesprek. Je kunt het gevoel hebben dat jezelf censureren op de een of andere manier "nep" is of je ervan weerhoudt om je authentieke zelf te zijn, maar dat is niet waar. De dingen die je zegt zonder na te denken weerspiegelen vaak niet je ware gevoelens. Daarom heb je er achteraf spijt van dat je ze hebt gezegd.

Zelfcensuur gaat er niet om dat je jezelf niet bent. Het gaat erom dat je ervoor zorgt dat de dingen die je zegt echt zijn hoe je je voelt. Voordat je iets zegt, moet je jezelf afvragen of wat je gaat zeggen waar, nodig en aardig is. Als je even de tijd neemt om je opmerking op deze drie dingen te controleren, kan dat je helpen om automatisch gemene opmerkingen uit te filteren.

Moppen vertellen die mislukken

Een van de meest ongemakkelijke momenten in een gesprek is wanneer je een grap probeert te maken en het gewoon niet lukt. Soms weet je meteen nadat je het gezegd hebt dat het verkeerd was om te zeggen, maar andere keren vraag je je af wat er precies fout ging.

Het maken van een grap die niet overkomt, of erger nog, een grap die mensen beledigt, is meestal te wijten aan een van deze problemen

• Je grap was niet geschikt voor je publiek
• Je publiek kent/vertrouwt je niet genoeg om te weten dat je een grapje maakte
• Mensen waren niet in een grappige bui
• Je ging te ver met je grap

Bedenk waarom je de grap vertelt

De meeste van deze problemen worden verlicht door na te denken over waarom je een bepaalde mop wilt vertellen voordat je begint.

Meestal willen we een mop vertellen omdat we denken dat de ander hem leuk zal vinden. Vraag jezelf af of je zeker weet dat je mop iets is wat de persoon met wie je praat grappig zal vinden. Onthoud dat dit specifiek is. De schuine mop die je vrienden in hysterie bracht, heeft misschien niet hetzelfde effect op de pastoor van je kerk of je baas.

Domme dingen zeggen om stilte te vermijden

Stilte, vooral in een gesprek, kan heel ongemakkelijk en zelfs beangstigend zijn. Stilte geeft je de tijd om al je zorgen en onzekerheden te laten horen.

Voor de meesten van ons is onze natuurlijke reactie op een stilte om iets te zeggen. Naarmate de stilte langer wordt, voelen we ons steeds ongemakkelijker en wil je misschien bijna alles zeggen om de spanning te verminderen.

Helaas is dat het probleem, want we zijn vaak zo in paniek dat we niet goed nadenken over wat we zeggen.

Leer comfortabel te worden met stilte

De beste manier om je op je gemak te voelen met stiltes is door ervaring op te doen. Tijdens mijn counselingopleiding moesten we elke week tijd besteden aan het wennen aan het in stilte zitten met een ander persoon, en ik kan je vertellen dat het moeilijk is om 30 minuten lang in stilte naar een kamer vol mensen te zitten kijken.

Je hoeft niet zo ver te gaan, maar je zult het gemakkelijker vinden om geen domme dingen te zeggen als je je genoeg op je gemak kunt voelen met de stilte dat je niet in paniek raakt. Er is een driestappenproces dat je daarbij kan helpen.

Stap 1: Houd een vraag in reserve

Probeer tijdens een gesprek één vraag in gedachten te houden die je kunt stellen als het gesprek op een laag pitje komt te staan. Het kan bijvoorbeeld gaan over een onderwerp dat jullie eerder in het gesprek hebben besproken, "Ik zat te denken over wat je zei over trainen voor een marathon. Hoe vind je de tijd om dat te doen?"

Stap 2: Tel tot vijf nadat het gesprek is weggeëbd

Als het gesprek begint te haperen, laat jezelf dan tot vijf tellen in je hoofd voordat je spreekt. Dit kan je helpen om gewend te raken aan stilte en geeft je ook de tijd om je vraag te onthouden. Het geeft de andere persoon ook de kans om het gesprek opnieuw te beginnen als ze vragen hebben.

Stap 3: Verbreek de stilte met je vraag

Als je een paar onderwerpen terugspringt, zorg er dan voor dat je context geeft aan je vraag. Zeg bijvoorbeeld "Wat je zei over reizen zette me aan het denken. Wat denk je van..." .

Wennen aan kleine stiltes kan je het vertrouwen geven om te pauzeren voor je iets zegt, wat het makkelijker kan maken om te voorkomen dat je iets verkeerds zegt.

Zie voor meer tips ons artikel over hoe je je comfortabel voelt met stilte.

ADHD hebben

Een van de kenmerkende moeilijkheden voor mensen met ADHD is dat je vaak alles eruit flapt wat je denkt, ongeacht met wie je bent. Het kan er ook toe leiden dat je andere mensen onderbreekt.[]

Vaak leiden deze verbale impulsen ertoe dat je een bijna fysieke nodig Andere keren ben je misschien bang dat je vergeet wat je wilde zeggen.[]

Vraag anderen om je te helpen je verbale impulsen te herkennen

De eerste stap in het verminderen van hoe vaak je iets verkeerds eruit flapt, is opmerken wanneer je het doet. Je kunt dit zelf doen en een dagboek kan handig zijn om het bij te houden, maar een vertrouwde vriend(in) die je kan wijzen op de momenten dat je het mist, kan echt helpen.

Het kan ook nuttig zijn om alles op te schrijven waarvan je bang bent dat je het vergeet.

Iets ongemakkelijks zeggen overwinnen

We hebben allemaal wel eens dat moment meegemaakt waarop we ons realiseren dat we net iets helemaal verkeerds hebben gezegd. Het verschil met sociaal vaardige mensen is dat ze het accepteren en verder gaan.

Je overmatig zorgen maken dat je de verkeerde dingen zegt, of jezelf steeds maar weer herinneren aan je verbale fouten zijn allebei tekenen van sociale angst.[]

Leer jezelf te vergeven

Een van de moeilijkste dingen om te doen als je worstelt met sociale angst is om jezelf te leren vergeven dat je iets verkeerds hebt gezegd. In plaats daarvan straffen we onszelf. We vertellen onszelf dat we onnadenkend zijn en slaan onszelf daarover.

Herinner jezelf eraan dat mensen veel minder aandacht aan ons besteden dan we denken.[] De meeste mensen zijn het stomme wat je zei waarschijnlijk al 5 minuten nadat je het zei vergeten, zo niet eerder!

Als je iemand pijn hebt gedaan, bied dan meteen je excuses aan. Vaak zwijgen we als we weten dat we eigenlijk onze excuses moeten aanbieden. We voelen ons ongemakkelijk en gaan het gesprek uit de weg. Dit kan ertoe leiden dat je je slechter gaat voelen over jezelf. Moedig zijn en zeggen "Die opmerking was ondoordacht en kwetsend. Je verdiende het niet en ik meende het eigenlijk niet. Het spijt me." kan ervoor zorgen dat je je beter voelt over jezelf en helpt om een streep onder het probleem te zetten.

Zichzelf voor schut zetten in groepsgesprekken

Deelnemen aan een nieuwe groep was een van de momenten waarop ik waarschijnlijk iets stoms of gênants zou zeggen. Ik flapte er dan een opmerking uit waar een andere groep vrienden om zou lachen of mee zou knikken en deze nieuwe groep zou me aankijken alsof ik twee hoofden had. Dit kan een echte barrière zijn om deel te nemen aan nieuwe groepen.

Pas toen ik een stapje terug deed en me afvroeg waarom ik altijd dezelfde fout maakte bij een nieuwe groep, realiseerde ik me wat ik aan het doen was. Ik nam niet de tijd om de zaal te lezen voordat ik sprak.

Leer de ruimte te lezen

Als je bij een nieuwe groep komt, besteed dan minstens een paar minuten aan het luisteren naar het gesprek. Probeer aandacht te besteden aan zowel de inhoud als de stijl.

Denk na over de onderwerpen die worden besproken. Bespreekt de groep politiek en wetenschap? Praten ze over hun favoriete tv-programma's? Zijn er onderwerpen die lijken te worden vermeden? Als je de typische gespreksonderwerpen van de groep begrijpt, weet je welke onderwerpen waarschijnlijk iedereen zullen interesseren als je wilt meedoen.

Probeer ook op de toon te letten. Is alles heel luchtig? Praten mensen over serieuze of verontrustende onderwerpen? De toon van de groep is vaak nog belangrijker dan het onderwerp.

Weten wat je moet zeggen als iemand het moeilijk heeft

Een van de moeilijkste momenten om te weten wat je moet zeggen is als iemand iets moeilijks doormaakt. Als het echt moeilijk wordt, weten de meesten van ons niet meer wat ze moeten zeggen of zeggen ze iets waar we later spijt van krijgen.

Het belangrijkste in moeilijke omstandigheden is waarschijnlijk om geen gemeenplaatsen aan te bieden. Iemand vertellen dat "het uiteindelijk wel goed komt" of "elke wolk heeft een zilveren randje" is eigenlijk meer bedoeld om jezelf het gevoel te geven dat je geholpen hebt dan dat je medeleven of hulp biedt.

Empathie tonen, zonder te proberen problemen op te lossen

Bied in plaats van gemeenplaatsen empathie en begrip. In plaats van "Ik weet zeker dat het goed komt." probeer dan te zeggen "Dat klinkt ongelooflijk moeilijk, het spijt me zo." of "Ik weet dat ik het niet kan oplossen, maar ik ben er altijd om te luisteren." .

Het is meestal het beste om de andere persoon niet te vertellen over je soortgelijke ervaring, tenzij ze erom vragen. Probeer niet te zeggen "Ik begrijp het" tenzij je echt zeker Probeer in plaats daarvan "Ik kan me alleen maar voorstellen hoe dat voelt" .

Referenties

1. Savitsky, K., Epley, N., & Gilovich, T. (2001). Do others judge us as harshly as we think? Overestimating the impact of our failures, shortcomings, and mishaps. Tijdschrift voor Persoonlijkheids- en Sociale Psychologie , 81 (1), 44-56.
2. Magnus, W., Nazir, S., Anilkumar, A. C., & Shaban, K. (2020). Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) . PubMed; StatPearls Uitgeverij.
3. Quinlan, D. M., & Brown, T. E. (2003). Assessment of short-term verbal memory impairments in adolescents and adults with ADHD. Tijdschrift voor Aandachtsstoornissen , 6 (4), 143-152.
4. Flett, G. L., & Hewitt, P. L. (2014, januari 1). Hoofdstuk 7 - Perfectionisme en perfectionistische zelfpresentatie bij sociale angst: implicaties voor beoordeling en behandeling (S. G. Hofmann & P. M. DiBartolo, Eds.). ScienceDirect; Academic Press.
5. Brown, M. A., & Stopa, L. (2007). Het spotlight effect en de illusie van transparantie in sociale angst. Tijdschrift voor Angststoornissen , 21 (6), 804-819.