Weet je niet wat je moet zeggen? Hoe weet je waar je over moet praten?

We nemen producten op waarvan we denken dat ze nuttig zijn voor onze lezers. Als je een aankoop doet via onze links, verdienen we misschien een commissie. Ik heb het altijd ongemakkelijk gevonden om met mensen te praten die ik niet goed ken.

Maar in de loop der jaren heb ik precies geleerd wat ik moet doen als ik merk dat ik denk, "Ik weet niet wat ik moet zeggen. "

Allereerst: Als je je afvraagt: "Is het normaal om niets te hebben om over te praten?", dan is het antwoord "JA!". Vroeger had ik soortgelijke zorgen en geloofde ik dat er iets mis met me was.

Het bleek dat ik gewoon wat strategieën moest leren om met die momenten om te gaan waarop mijn hoofd leegloopt. Sociale vaardigheden zijn namelijk niet iets waarmee we worden geboren. Het zijn gewoon vaardigheden. Ze kunnen worden geoefend en verbeterd.

Hier zijn mijn trucjes om te weten wat je moet zeggen, zelfs als je niet weet wat je moet zeggen.

1. Leer enkele universele vragen uit je hoofd

"Ik weet niet wat ik moet doen nadat ik hallo heb gezegd. Wat moet ik zeggen om een gesprek te beginnen?"

Als je iemand net hebt ontmoet, moet je een praatje maken. Zie praatjes als een opwarmoefening die de weg vrijmaakt voor interessantere gesprekken later. Maar hoe begin je een gesprek?

Dit zijn de vragen die ik altijd in mijn achterhoofd heb, klaar om te beantwoorden als ik iets te zeggen heb. (Als ik weet dat ze er zijn als vangnet, voel ik me al een stuk relaxter).

Vuur ze niet allemaal tegelijk af. Gebruik ze wanneer een onderwerp uitsterft.

De vragen:

1. "Hoe ken je de andere mensen hier?"
2. "Waar kom je vandaan?"
3. "Wat brengt jou hier?"
4. "Wat doe je?"

(Zie mijn gids over hoe je een gesprek begint voor meer openingszinnen en advies over hoe je meer te zeggen kunt hebben als je met nieuwe mensen praat).

Deze vragen zijn open, wat betekent dat ze de andere persoon aanmoedigen om een meer diepgaand antwoord te geven dan "Ja" of "Nee".

Zorg ervoor dat je de ander niet overspoelt met vragen. Je wilt hem of haar niet ondervragen. Het is belangrijk dat je evenveel informatie over jezelf deelt. Dit brengt me bij de volgende tip.

2. Schakel tussen delen en vragen stellen

"Waarom weet ik niet wat ik moet zeggen nadat iemand antwoord heeft gegeven op mijn vragen? Ik vind het moeilijk om een gesprek gaande te houden zonder het gevoel te hebben dat ik de ander aan het ondervragen ben."

Ooit iemand tegengekomen die constant vragen stelt? Vervelend.

Of iemand die NOOIT vragen stelt? Zelfingenomen.

Jarenlang vroeg ik me af hoe ik een balans kan vinden tussen over mezelf praten en vragen stellen.

We willen niet voortdurend vragen stellen en we willen ook niet voortdurend over onszelf praten. De IFR-methode draait allemaal om het vinden van die balans. Hier is het:

Vragen: Stel een oprechte vraag.

Follow-up: Stel een vervolgvraag.

Relateer: Deel iets over jezelf dat betrekking heeft op wat de ander net zei.

Je kunt de reeks dan herhalen om het gesprek gaande te houden.

Hier is een voorbeeld: onlangs sprak ik iemand die een filmmaker bleek te zijn. Dit is hoe het gesprek verliep:

Vragen: Wat voor soort documentaires maak je?

Zij: Op dit moment ben ik bezig met een film over bodega's in New York City.

Follow-up: Oh, interessant. Wat heb je tot nu toe geleerd?

Zij: Dat bijna alle bodega's katten lijken te hebben!

Relateer: Haha, dat heb ik gemerkt. Degene naast waar ik woon heeft een kat die altijd op het aanrecht zit.

En toen deed ik opnieuw navraag, waarbij ik de IFR-volgorde herhaalde:

Vragen: Ben jij een kattenliefhebber?

Probeer het gesprek zo heen en weer te laten gaan. Het patroon gaat als volgt: zij praten een beetje over zichzelf, wij praten over onszelf, dan laten we hen weer praten, enzovoort.

Merk op dat als je de IFR-methode gebruikt, het gemakkelijker is om dingen te bedenken om te zeggen.

1. Als je denkt: "Ik weet niet wat ik moet zeggen" nadat je iemand een vraag hebt gesteld, ga dan verder met wat je net hebt gevraagd.
2. Als je niet weet wat je moet zeggen nadat je een vervolgvraag hebt gesteld, zeg dan iets dat verband houdt met wat je net hebt gevraagd.
3. Als je niet weet wat je moet zeggen als je het antwoord van iemand hebt begrepen, vraag dan wat je net hebt gezegd.

3. Richt al je aandacht op het gesprek

"Ik weet niet wat ik moet zeggen in gesprekken omdat ik me zo zorgen maak over wat de ander van me denkt. Hoe bedenk je iets om te zeggen als je in deze situatie zit?"

Wanneer therapeuten werken met verlegen mensen, mensen met sociale angst en anderen die volledig vastlopen in gesprekken, gebruiken ze een techniek die heet Verschuiving van aandachtsfocus Ze instrueren hun cliënten om al hun aandacht te richten op het gesprek dat ze voeren, in plaats van na te denken over hoe ze overkomen en wat ze vervolgens moeten zeggen.[]

(Het is moeilijk, vooral in het begin, maar wordt verrassend gemakkelijk met wat oefening).

Deelnemers die zich concentreerden op het gesprek in plaats van op zichzelf voelden zich minder angstig.[]

Hier lees je hoe je dit in de praktijk doet:

Stel dat je iemand vraagt hoe zijn week was en hij antwoordt, "Ik ben afgelopen weekend met mijn vrienden naar Parijs geweest, het was geweldig!"

Dit is wat ik zou hebben gedacht voordat ik over deze methode leerde:

"Oh, ze is in Parijs geweest! Ik ben er nog nooit geweest. Ze zal me vast saai vinden. Zal ik haar vertellen over die keer dat ik naar Thailand ben geweest? Nee, dat is stom. Ik weet niet wat ik moet zeggen!"

Enzovoort.

Maar als je de Shift of Attentional Focus techniek gebruikt, verplaats je je gedachten voortdurend terug naar het gesprek.

Laten we ECHT focussen op wat ze net zei. Welke vragen kunnen we bedenken om het gesprek vooruit te helpen?

• Hoe was Parijs?
• Hoe lang was ze daar?
• Heeft ze een jetlag?
• Met hoeveel vrienden ging ze?

Je hoeft niet al deze vragen af te vuren. Het idee is om de ander je volledige aandacht te geven en je natuurlijke nieuwsgierigheid dingen te laten bedenken om te vragen. Je kunt dan kiezen welke vragen het meest geschikt zijn voor het gesprek.

Herlees haar antwoord hierboven en kijk of je nog meer vragen kunt bedenken.

4. Houd het gesprek gericht op de andere persoon

Wat je ook kunt doen om dingen te bedenken om te zeggen is stop met het bedenken van gespreksonderwerpen Ik weet dat dit raar klinkt, dus ik zal je laten zien wat ik bedoel.

Natuurlijk, als je je al nerveus voelt, is het misschien niet zo gemakkelijk om gewoon te "ontspannen en je er geen zorgen meer over te maken".

Verplaats het gesprek naar de andere persoon door oprechte vragen te stellen. Dit houdt het gesprek gaande en naarmate het vordert, kun je kleine feitjes over jezelf vertellen die je graag wilt delen.

Als het bijvoorbeeld over werk gaat, kun je basisvragen stellen zoals:

• "Is je werk stressvol?"
• "Hoe leuk vind je je werk?"
• "Wat doe je precies op je werk?"
• "Wat wil je over 5 jaar doen?"
• "Is het bedrijf goed om voor te werken?"
• "Waarom heb je die carrière gekozen?"

Deze Waarom, Wat, Hoe De vragen kunnen gebruikt worden in een gesprek over elk onderwerp. Splits de vragen op door af en toe iets over jezelf te vertellen, zoals ik heb beschreven in het gedeelte over de IFR-methode.

Hier is onze gids voor het voeren van een gesprek zonder te veel vragen te stellen.

5. Terugspringen naar een vorig onderwerp

"Ik weet niet hoe ik moet reageren als een gesprek begint op te drogen. Het voelt echt ongemakkelijk en gênant. Hoe praat je als je niets te zeggen hebt?"

Een van mijn favoriete methodes om te weten wat ik moet zeggen is Gespreksvoering Het is niet alleen handig om je gesprekken voort te zetten, maar het maakt ze ook dynamischer.

Kortom, Conversational Threading vertrouwt op het feit dat je interacties hoeven niet lineair te zijn .

Als je bijvoorbeeld uitgepraat bent over het huidige onderwerp, kun je altijd terugspringen naar iets waar je het eerder over hebt gehad.

Als je vriend(in) zegt dat hij/zij afgelopen weekend een film heeft gezien, en dan gaat het gesprek over op bijvoorbeeld werk, en dan valt het onderwerp werk weg, dan kun je zeggen:

"Trouwens, je zei dat je afgelopen weekend een film had gezien, was die goed?"

Hier is een video die conversational threading uitlegt aan de hand van een echte conversatie:

6. Zie stilte in gesprekken als iets goeds

Vaak wist ik niet wat ik moest zeggen omdat:

1. Er viel een stilte in het gesprek.
2. Ik raakte in paniek en bevroor.
3. Ik kon niets bedenken om te zeggen omdat ik nerveus was.

Mijn vriend, een coach en gedragswetenschapper, deed me iets krachtigs beseffen: Zwijgen is niet per se lastig .

Vroeger dacht ik dat periodes van stilte in een gesprek altijd mijn schuld waren en dat ik het op de een of andere manier moest "oplossen".

In werkelijkheid bevatten de meeste gesprekken een aantal stiltes of lange pauzes. We hebben de neiging om die stilte te interpreteren als een negatief teken, maar het betekent niet dat het gesprek slecht verloopt. In plaats van het ergste aan te nemen, gebruik je het moment om op adem te komen en van daaruit verder te gaan.

Een stilte is pas ongemakkelijk als je er stress van krijgt.

Als je ontspannen overkomt met stiltes tijdens een gesprek, zullen de mensen om je heen je voorbeeld volgen. Als je je meer ontspannen voelt, is het makkelijker om het volgende te zeggen.

Daarnaast is het belangrijk om te weten dat er veel redenen kunnen zijn voor een onderbreking in een gesprek.

Redenen zoals:

• De andere persoon is ook nerveus.
• Het gesprek zou baat hebben bij een stil moment waarin jullie allebei kunnen ademen voordat jullie verdergaan.
• Een van jullie heeft een mindere dag en heeft geen zin om veel te praten, wat niet erg is!

Onthoud dit: naarmate twee mensen elkaar beter leren kennen, voelen ze zich meer op hun gemak bij het delen van momenten van stilte.

LESSON LEARNED: Oefen om je op je gemak te voelen met stilte in plaats van te proberen om stilte te elimineren. Het neemt de druk van je af en maakt het makkelijker om te weten wat je moet zeggen.

7. Daag je innerlijke kritische stem uit

"Ik ben stil omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Het voelt alsof iedereen zoveel socialer is dan ik."

Omdat ik zelfbewust introvert ben, overdreef en dramatiseerde ik sociale situaties vaak in mijn hoofd.

Ik had het gevoel dat mensen me beoordeelden omdat ik "geen goed gesprek kon voeren" als ik iets "stoms" zei. Natuurlijk beoordelen mensen ons op wat we zeggen, maar ook op hoe we het zeggen. Maar ze beoordelen ons waarschijnlijk niet half zo hard als wij onszelf beoordelen .

Dus blijf niet steken in het denken over dat ene verkeerde ding dat je vijf minuten geleden hebt gezegd Want zelfs als de andere persoon het merkte, dacht hij er waarschijnlijk niets van.

In werkelijkheid gaan de meeste van onze blunders volledig onopgemerkt voorbij aan anderen omdat ze vaak net zo nerveus en bezorgd zijn als wij over hoe ze overkomen.

Door je zelfpraat te veranderen, krijg je meer zelfvertrouwen en geloof je meer in jezelf.

Mensen die een training volgden om hun manier van praten met zichzelf te veranderen, begonnen meer in zichzelf te geloven.[]

Oefen met realistisch zijn door het volgende te doen:

• Herinner jezelf er elke dag aan dat iedereen nerveus is. We hebben allemaal wel eens momenten waarop onze negatieve gedachten de overhand nemen, zoals "Argh, ik kan niet met mensen praten!" of "Waarom heb ik het gevoel dat ik niets te zeggen heb?".
• Herinner jezelf eraan dat mensen net zo weinig om jouw hik geven als jij om die van hen.
• Onthoud dat het feit dat je denkt dat mensen je negatief zullen beoordelen, niet betekent dat ze dat ook zullen doen.
• Realiseer je dat als je van nature stil bent, dat prima is. Stil zijn is een normale persoonlijkheidstrek en je hoeft jezelf niet te dwingen om meer naar buiten te treden. Als je echter wilt leren hoe je spraakzamer kunt zijn, lees dan deze gids over hoe je kunt stoppen met stil zijn.

Je innerlijke kritische stem herkennen en uitdagen kan heel lastig zijn in je eentje. Veel therapeuten zijn experts in het helpen herkennen en overwinnen van je innerlijke criticus.

Wij raden BetterHelp aan voor online therapie, omdat ze onbeperkte berichtgeving en een wekelijkse sessie aanbieden en goedkoper zijn dan naar een therapeutenpraktijk gaan.

Hun plannen beginnen bij $64 per week. Als je deze link gebruikt, krijg je 20% korting op je eerste maand bij BetterHelp + een coupon van $50 voor elke SocialSelf-cursus: Klik hier voor meer informatie over BetterHelp.

(Om uw $50 SocialSelf coupon te ontvangen, meldt u zich aan via onze link. E-mail vervolgens de orderbevestiging van BetterHelp naar ons om uw persoonlijke code te ontvangen. U kunt deze code gebruiken voor elk van onze cursussen).

8. Weet dat het OK is om duidelijke uitspraken te doen

Als je je ooit hebt afgevraagd: "Hoe voer je een goed gesprek?", heb je misschien gedacht: "Door andere mensen te laten denken dat ik heel boeiend en geestig ben!" Maar toen ik bevriend raakte met sociaal vaardige mensen, leerden ze me iets fundamenteels over wat ik moet zeggen:

Wat je zegt hoeft niet doordacht of interessant te zijn of je slim te laten lijken.

Waarom?

Als mensen met je omgaan, willen ze meestal een leuke tijd hebben. Ze willen ontspannen en genieten. Mensen willen GEEN constante stroom van slimme opmerkingen die tot nadenken stemmen. Als je de hele tijd probeert slim te klinken, kunnen ze denken dat je een probeersel bent of gewoon irritant.

Vaak is een praatje over koetjes en kalfjes prima. Heb je ooit iemand veroordeeld omdat hij iets te eenvoudigs zei? Ik denk het niet, dus waarom zou iemand jou veroordelen?

Probeer niet steeds slimme dingen te zeggen (je kunt slimme dingen zeggen als ze vanzelf in je opkomen, maar je hoeft ze niet te forceren).

Mijn vriend Andreas is bijvoorbeeld geweldig in sociale omgevingen. Hij is ook lid van Mensa met een IQ van 145. Als hij met mensen praat, zegt hij dingen als:

• "Ik hou van het weer op dit moment."
• "Kijk eens naar die boom daar, die is zo mooi."
• "Die auto ziet er cool uit!"

Hij komt niet over als slim omdat hij slimme dingen zegt, maar omdat hij sociaal onderlegd is.

LESON LARNED: Als je stopt met proberen om slimme dingen te zeggen, is het makkelijker om te weten wat je moet zeggen omdat je de druk van jezelf afhaalt. Zeg wat je wilt zeggen en filter jezelf niet te veel.

9. Geef commentaar op iets om je heen

Als je wilt weten hoe je altijd iets hebt om over te praten, kijk dan gewoon om je heen!

Als ik nu op mijn werkplek rondkijk, zie ik een heleboel dingen die tot uitspraken zouden kunnen inspireren, die op hun beurt weer een gesprek op gang zouden kunnen brengen.

Bijvoorbeeld:

• "Ik hou van die planten."
• "Dit is leuke muziek, welke band is het?"
• "Ik vind dat schilderij mooi."

Hier is een oefening die je nu kunt doen: kijk om je heen. Wat zie je? Wat voor uitspraken kun je doen om een gesprek op gang te brengen?

10. Stel vervolgvragen

Durf dieper in te gaan op onderwerpen die je interessant vindt. Wees niet bang om verder te gaan dan oppervlakkige vragen. (Zorg ervoor dat je tussen de vragen door iets over jezelf vertelt, zodat de ander niet denkt dat je een spion bent).

Hoe weet je wanneer je moet ingrijpen? Door goed te luisteren!

Hier zijn enkele tekenen dat je verder moet gaan dan oppervlakkige vragen en dieper moet graven:

• De andere persoon stuurt het gesprek subtiel terug naar het onderwerp.
• Je voelt een oprecht verlangen om meer over het onderwerp te leren.
• Je weet dat vragen stellen over het onderwerp zal leiden tot een gesprek waarbij je gevoelens of meningen moet delen.

Stel dat iemand je vertelt dat hij of zij als golftrainer werkt.

Je kunt dieper graven door te vragen:

• "Hoe is het om als golftrainer te werken?"
• "Wat voor soort klanten heb je?"
• "Wat heeft je in de eerste plaats doen besluiten om golftrainer te worden?"

Natuurlijk neem je tussen de vragen door een pauze om iets over jezelf te vertellen.

Door dieper te graven, ontdek je ook overeenkomsten. Door te praten over wat jullie gemeen hebben, wordt het gesprek voor jullie allebei leuker.

11. Geef eenvoudige, oprechte reacties als iemand een verdrietig verhaal of verontrustend nieuws vertelt

Geen enkele gids kan je vertellen hoe je altijd moet weten wat je moet zeggen in elk soort moeilijk gesprek.

Het helpt echter om kalm te blijven, empathie te tonen, goed te luisteren en emotionele steun te bieden als dat gepast is.

Als iemand je bijvoorbeeld vertelt dat een naast familielid is overleden, kun je zeggen:

• "Het klinkt alsof je een verschrikkelijke tijd hebt meegemaakt."
• "Het spijt me zo. Het is echt moeilijk om een geliefde te verliezen."

Als je de ander goed kent, kun je toevoegen: "Ik ben hier om te luisteren als je wilt praten."

Zorg ervoor dat je lichaamstaal overeenkomt met je woorden. Oogcontact houden, licht knikken en op een rustige toon spreken, geeft aan dat je om de ander geeft.

Maak geen bagatelliserende opmerkingen zoals "Alles gebeurt met een reden", want dan kom je ongevoelig over.

Het is oké om te zeggen: "Ik heb even tijd nodig om dat te verwerken" als het nieuws bijzonder schokkend is.

12. Denk aan "F.O.R.D." als je niets meer te zeggen hebt.

F.O.R.D. staat voor:

• Familie
• Beroep
• Recreatie
• Dromen

Dit acroniem is handig omdat deze onderwerpen voor iedereen relevant zijn. Zelfs als iemand geen baan of hobby's heeft, kun je hem of haar vragen wat hij of zij graag zou willen doen.

Je kunt beginnen met een paar eenvoudige, op feiten gebaseerde vragen en dan dieper graven om meer te weten te komen over de persoon met wie je praat.

Bijvoorbeeld:

• "Wat doe je voor de kost?" is een oppervlakkige "Bezettings" vraag.
• "Wat is je favoriete deel van je werk?" is iets zinvoller en moedigt hen aan om meer details te geven.
• "Het klinkt alsof je tot nu toe een geweldige carrière hebt gehad. Is het alles wat je ervan gehoopt had?" is veel persoonlijker en kan het gesprek verleggen naar een discussie over hoop en dromen.

13. Doe wat achtergrondonderzoek voordat je naar een sociaal evenement gaat

Als je van tevoren vragen en gespreksonderwerpen bedenkt voor een sociale gelegenheid, is het veel gemakkelijker om te weten wat je moet zeggen.

Laten we bijvoorbeeld zeggen dat je een vriend hebt die voor een architectenbureau werkt. Ze hebben je uitgenodigd voor een etentje, samen met twee van hun collega's die je nog nooit eerder hebt ontmoet.

Het is zeer waarschijnlijk dat deze twee mensen graag zullen praten over design, architectuur, gebouwen en kunst in het algemeen. Met dit in gedachten zou je vragen kunnen voorbereiden als:

• "Wie is je grootste ontwerpinspiratie?"
• "Welke stad heeft volgens jou de beste architectuur?"
• "Ik ga volgend jaar naar Italië, welke gebouwen moet ik bezoeken?"

Een paar vragen onthouden kan het gesprek een stuk vlotter laten verlopen.

14. Probeer de echotechniek als een gesprek begint te verslappen en je niet weet wat je moet zeggen.

Zelfs als iemand je heel korte, minimale antwoorden geeft, is er een snelle truc die je kunt gebruiken om het gesprek levendig te houden.

Probeer dit: herhaal gewoon het laatste deel van hun antwoord op een onderzoekende toon.

Voorbeeld:

Jij: "Wat was het beste deel van je vakantie?"

Hen: "Waarschijnlijk toen ik ging duiken."

Jij: "Gaaf. Ga je vaak duiken, of was het een nieuwe ervaring?"

Hen: "Het was een soort nieuwe ervaring, maar ook weer niet."

U ["Ook niet?"

Hen: "Ja goed, ik bedoel ik heb lang geleden een keer geprobeerd te duiken, maar dat telde nauwelijks omdat ik maar 10 minuten in het water was. Wat er gebeurde was..."

Het mooie van deze methode is dat je niet eens een nieuwe vraag hoeft te bedenken. Ze hebben je al elk woord gegeven dat je nodig hebt. Gebruik deze truc echter niet te vaak, anders kom je vervelend over.

Referenties

1. Hazen, R. A., Vasey, M. W., & Schmidt, N. B. (2009). Attentional retraining: A randomized clinical trial for pathological worry. Tijdschrift voor psychiatrisch onderzoek, 43 (6), 627-633.
2. Zou, J. B., Hudson, J. L., & Rapee, R. M. (2007). Het effect van aandachtsgerichtheid op sociale angst. Behaviour Research and Therapy, 45(10), 2326-2333. doi:10.1016/j.brat.2007.03.014.
3. Cooper, K. M., Hendrix, T., Stephens, M. D., Cala, J. M., Mahrer, K., Krieg, A., ... Brownell, S. E. (2018). To be funny or not to be funny: Gender differences in student perceptions of instructor humor in college science courses. PLOS ONE, 13(8), e0201258. doi:10.1371/journal.pone.0201258.