نمی دانم چه بگویم؟ چگونه بدانیم در مورد چه چیزی صحبت کنیم

ما محصولاتی را که فکر می‌کنیم برای خوانندگانمان مفید هستند، اضافه می‌کنیم. اگر از طریق پیوندهای ما خریدی انجام دهید، ممکن است کمیسیون دریافت کنیم. من همیشه از صحبت کردن با افرادی که به خوبی نمی‌شناسم ناراحت بوده‌ام.

اما در طول سال‌ها، دقیقاً یاد گرفته‌ام که هر وقت فکر می‌کنم دقیقاً چه کار کنم، "نمی‌دانم چه بگویم." پاسخ «بله» است! من قبلاً نگرانی‌های مشابهی داشتم، و فکر می‌کردم مشکلی در من وجود دارد.

معلوم شد که من فقط نیاز به یادگیری چند استراتژی برای مقابله با آن لحظات داشتم که ذهنم خالی می‌شود. می بینید، مهارت های اجتماعی چیزی نیست که ما با آن متولد شده ایم. آنها فقط همین هستند: مهارت ها. آنها را می توان تمرین کرد و بهبود بخشید.

در اینجا ترفندهای من برای اینکه چگونه بدانید چه بگویید، حتی زمانی که نمی دانید چه بگویید، وجود دارد.

1. برخی از سوالات جهانی را به خاطر بسپارید

«نمی دانم بعد از سلام کردن چه کنم. برای باز کردن یک مکالمه چه می‌گویم؟»

وقتی به تازگی با کسی آشنا شده‌اید، باید صحبت‌های کوچکی انجام دهید. صحبت های کوچک را به عنوان یک تمرین گرم کردن در نظر بگیرید که راه را برای بحث های جالب تر در آینده هموار می کند. اما چگونه یک مکالمه را شروع می کنید؟

اینها سوالاتی هستند که من همیشه در پشت سرم دارم و هر زمان که نیاز به گفتن داشته باشم آماده پاسخگویی هستم. (فقط دانستن اینکه آنها به عنوان یک شبکه ایمنی آنجا هستند باعث می شود احساس آرامش بیشتری کنم.)

آنها را یکباره اخراج نکنید. زمانی که از آنها استفاده کنیدگفتگو؟" ممکن است فکر کرده باشید، "با وادار کردن دیگران به این فکر کردن که من واقعاً جذاب و شوخ هستم!" اما زمانی که با افراد ماهر اجتماعی دوست شدم، آنها به من چیزی اساسی در مورد اینکه چه بگویم یاد دادند:

آنچه شما می گویید نیازی به متفکر بودن، جالب بودن یا اینکه شما را باهوش نشان می دهد، نیست. آنها می خواهند استراحت کنند و از خود لذت ببرند. مردم یک جریان دائمی از اظهارات هوشمندانه تفکر برانگیز را نمی خواهند. اگر سعی می کنید همیشه باهوش به نظر برسید، ممکن است فکر کنند شما فردی سخت کوش یا آزاردهنده هستید.

اغلب، صحبت های کوچک خوب است. آیا تا به حال کسی را به خاطر گفتن یک چیز خیلی ساده قضاوت کرده اید؟ حدس می زنم نه پس چرا کسی شما را قضاوت می کند؟

از گفتن حرف های هوشمندانه همیشه دست بردارید. (شما می توانید چیزهای هوشمندانه ای را زمانی بگویید که به طور طبیعی به ذهن شما خطور می کند، اما نیازی نیست آنها را مجبور کنید.)

دوست من آندریاس، برای مثال، در محیط های اجتماعی عالی است. او همچنین یکی از اعضای Mensa با ضریب هوشی 145 است. وقتی با مردم صحبت می‌کند، جملاتی از این قبیل می‌گوید:

• "من الان هوا را دوست دارم."
• "به درخت آن طرف نگاه کنید، خیلی خوب است."
• "این ماشین عالی به نظر می‌رسد!"

او خیلی باهوش نیست، اما برای گفتن باهوش است شما از گفتن چیزهای هوشمندانه دست بردارید، دانستن اینکه چه بگویید آسان تر است زیرا فشار را از روی خود برداشته اید. گفتنآنچه می خواهید بگویید، و زیاد خود را فیلتر نکنید.

9. در مورد چیزی در اطراف خود نظر دهید

اگر می خواهید بدانید که چگونه همیشه چیزی برای صحبت کردن داشته باشید، به سادگی به اطراف خود نگاه کنید!

همچنین ببینید: چگونه وقتی یک دوست همیشه می‌خواهد در خانه شرکت کند، پاسخ دهیم

در حال حاضر با نگاهی به اطراف محل کارم، می توانم مجموعه ای از مطالب را ببینم که می تواند الهام بخش بیانیه ها باشد، که به نوبه خود می تواند یک گفتگو را آغاز کند.

به عنوان مثال:

• "من آن گیاهان را دوست دارم."
• "این موسیقی خوبی است. چه گروهی است؟"
• "من آن نقاشی را دوست دارم."

در اینجا تمرینی وجود دارد که می توانید همین الان انجام دهید: به اطراف خود نگاه کنید. چه چیزی می توانید ببینید؟ چه نوع اظهاراتی می توانید برای شروع گفتگو بیان کنید؟

10. سؤالات بعدی را بپرسید

جرأت داشته باشید در موضوعاتی که به نظرتان جالب است عمیق تر بگردید. از حرکت فراتر از سوالات سطحی نترسید. (مطمئن شوید که در بین سؤالات چیزی در مورد خود به اشتراک می گذارید تا طرف مقابل شما را جاسوس تصور نکند.)

چگونه می دانید که چه زمانی باید جستجو کنید؟ با گوش دادن به دقت!

در اینجا چند نشانه وجود دارد که شما باید فراتر از سوالات سطحی بروید و عمیق‌تر بگردید:

• طرف مقابل به طور ماهرانه مکالمه را به موضوع سوق می‌دهد.
• شما تمایل واقعی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد موضوع را احساس می‌کنید.
• می‌دانید که پرسیدن سؤال در مورد موضوع منجر به مکالمه‌ای می‌شود که شامل گفت‌وگو می‌شود. شما که آنها به عنوان یک مربی گلف کار می کنند.

  شما می توانید عمیق تر حفاری کنیدپرسیدن:

  • "کار کردن به عنوان مربی گلف چگونه است؟"
  • "چه نوع مشتریانی دارید؟"
  • "در وهله اول چه چیزی باعث شد که تصمیم بگیرید مربی گلف شوید؟"

طبیعاً، شما بین سؤالات استراحت می کنید تا به اشتراک گذاشتن چیزهای مشترک در مورد خودتان کمک کنید.

صحبت در مورد چیزهای مشترک شما باعث می شود گفتگو برای هر دوی شما لذت بخش تر شود.

11. هنگامی که شخصی یک داستان غم انگیز یا اخبار ناراحت کننده را به اشتراک می گذارد، پاسخ های ساده و صمیمانه ای بدهید

هیچ راهنمای نمی تواند به شما بگوید که چگونه همیشه بدانید که در هر نوع مکالمه سختی چه بگویید.

با این حال، به آرام ماندن، نشان دادن همدلی، دقت گوش دادن و ارائه حمایت عاطفی در صورت مناسب کمک می کند.

به عنوان مثال، اگر شخصی به شما گفته است:

زمان وحشتناکی بود."

"من خیلی متاسفم. از دست دادن یک عزیز واقعاً سخت است."

اگر طرف مقابل را به خوبی می شناسید، می توانید اضافه کنید: "اگر می خواهید صحبت کنید، من اینجا هستم تا گوش کنم."

مطمئن شوید که زبان بدن شما با کلمات شما مطابقت دارد. حفظ تماس چشمی، تکان دادن کمی سر و صحبت کردن با لحن ثابت صدا نشان می‌دهد که به طرف مقابل اهمیت می‌دهید.

نظرات بی‌اهمیت مانند "همه چیز به دلیلی اتفاق می‌افتد" را نگذاشته باشید، زیرا به نظر شما بی‌حساس می‌شوید.

اشکال ندارد که بگویید، "اگر اخبار آنها را پردازش کنم، فقط یک لحظه نیاز دارم"به خصوص تکان دهنده است.

12. "F.O.R.D" را به خاطر بسپارید. وقتی حرف برای گفتن تمام شد

F.O.R.D. مخفف عبارت:

• Family
• Occupation
• Recreation
• Dreams

این مخفف مفید است زیرا این موضوعات برای همه مرتبط است. حتی اگر شخصی شغل یا سرگرمی ندارد، می‌توانید از او بپرسید که دوست دارد چه کار کند.

می‌توانید با چند سؤال ساده و مبتنی بر واقعیت شروع کنید و سپس عمیق‌تر شوید تا درباره شخصی که با او صحبت می‌کنید بیشتر بدانید.

به‌عنوان مثال:

• «برای زندگی چه کار می‌کنید؟ شغل؟" کمی معنادارتر است و آنها را تشویق می کند تا جزئیات بیشتری را ارائه دهند.
• "به نظر می رسد که شما تا به حال حرفه ای عالی داشته اید. آیا این همه آن چیزی است که امیدوار بودید باشد؟" بسیار شخصی تر است و می تواند گفتگو را به بحث در مورد امیدها و رویاها سوق دهد.

13. قبل از رفتن به یک رویداد اجتماعی، کمی تحقیق در زمینه پیشینه انجام دهید

فکر کردن درباره سوالات و موضوعات گفتگو قبل از یک مناسبت اجتماعی می تواند دانستن چه چیزی را بسیار آسان تر کند.

برای مثال، فرض کنید دوستی دارید که برای یک شرکت معماری کار می کند. آنها شما را به همراه دو نفر از همکاران معمار خود که قبلاً هرگز آنها را ندیده اید به شام ​​دعوت کرده اند.

به احتمال بسیار زیاد این دو نفر از صحبت در مورد طراحی، معماری، ساختمان ها و هنر خوشحال خواهند شد.به طور کلی با در نظر گرفتن این موضوع، می توانید سوالاتی مانند:

• "بزرگترین الهام بخش طراحی شما کیست؟"
• "به نظر شما کدام شهر بهترین معماری را دارد؟"
• "من سال آینده سفری به ایتالیا خواهم داشت" آماده کنید. برای دیدن کدام ساختمان‌ها وقت بگذارم؟»

به خاطر سپردن چند سؤال می‌تواند مکالمه را بسیار روان‌تر کند.

14. هنگامی که مکالمه شروع به پرچم‌گذاری می‌کند و نمی‌دانید چه بگویید، تکنیک اکو را امتحان کنید

حتی اگر کسی پاسخ‌های بسیار کوتاه و حداقلی به شما می‌دهد، یک ترفند سریع وجود دارد که می‌توانید برای زنده نگه داشتن مکالمه از آن استفاده کنید.

این را امتحان کنید: فقط قسمت آخر پاسخ آنها را با استفاده از لحن کنجکاو تکرار کنید.

مثال:

شما: "بهترین قسمت تعطیلات شما چه بود؟"

آنها: "احتمالا زمانی که غواصی کردم."

شما: "باحال. آیا زیاد غواصی می‌کنید یا این یک تجربه جدید بود؟»

آنها: «این یک تجربه جدید بود، اما نه.»

شما [در حال تکرار]: «همچنین نه؟»

آنها: «بله، منظورم این است که من مدت‌ها قبل غواصی را امتحان کردم، زیرا فقط 1 دقیقه پیش غواصی را امتحان کردم. اتفاقی که افتاد این بود که…”

نکته مهم در مورد این روش این است که شما حتی نیازی به فکر کردن به یک سوال جدید ندارید. آنها قبلاً هر کلمه ای را که نیاز دارید به شما گفته اند. با این حال، اغلب از این ترفند استفاده نکنید، در غیر این صورت آزاردهنده خواهید شد. اشمیت، ان.بی.(2009). بازآموزی توجه: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده برای نگرانی پاتولوژیک. مجله تحقیقات روانپزشکی، 43 (6)، 627-633.

Zou, J. B., Hudson, J. L., & رپی، R. M. (2007). تأثیر تمرکز توجه بر اضطراب اجتماعی. پژوهش رفتار و درمان، 45 (10)، 2326-2333. doi:10.1016/j.brat.2007.03.014

Cooper, K. M., Hendrix, T., Stephens, M. D., Cala, J. M., Mahrer, K., Krieg, A., … Brownell, S. E. (2018). خنده دار بودن یا خنده دار نبودن: تفاوت های جنسیتی در درک دانشجویان از شوخ طبعی مربی در دوره های علوم کالج. PLOS ONE، 13(8)، e0201258. doi:10.1371/journal.pone.0201258

11> 11> 11>> یک موضوع از بین می رود.

سوالات:

1. "از کجا سایر افراد اینجا را می شناسید؟"
2. "از کجا هستید؟"
3. "چه چیزی شما را به اینجا می آورد؟"
4. "چه کار می کنید؟"

(به راهنمای من در مورد نحوه شروع یک مکالمه مراجعه کنید، برای اینکه سؤالات بازتر در مورد نحوه گفتگو و راهنمایی بیشتر برای افراد مفید باشد. آنها طرف مقابل را تشویق می کنند تا پاسخی عمیق تر از "بله" یا "خیر" بدهد.

مراقب باشید طرف مقابل را با سؤالات پر نکنید. شما نمی خواهید آنها را بازجویی کنید. مهم است که شما به میزان مساوی از اطلاعات خود را به اشتراک بگذارید. این من را به نکته بعدی هدایت می کند.

2. بین اشتراک‌گذاری و پرسیدن سؤال جابه‌جا شوید

«چرا نمی‌دانم بعد از اینکه کسی به سؤال‌هایم پاسخ می‌دهد چه بگویم؟ برای من سخت است که مکالمه را بدون اینکه احساس کنم دارم از طرف مقابل بازجویی می کنم ادامه داشته باشد. آزار دهنده است.

یا کسی که هرگز سوال نمی پرسد؟ خودم را جذب می کنم.

سال ها فکر می کردم چگونه تعادلی بین صحبت کردن درباره خودم و پرسیدن سوال پیدا کنم.

ما نه می خواهیم دائماً سوال بپرسیم و نه می خواهیم دائماً در مورد خود صحبت کنیم. روش IFR همه چیز در مورد یافتن آن تعادل است. اینجاست:

پرس و جو: یک سوال صمیمانه بپرسید.

پیگیری: یک سوال بعدی بپرسید.

ارتباط: چیزی در مورد خود به اشتراک بگذاریدکه به چیزی که طرف مقابل گفته است مربوط می شود.

سپس می توانید برای ادامه مکالمه دنباله را تکرار کنید.

در اینجا یک مثال آمده است. روز دیگر داشتم با کسی صحبت می کردم که معلوم شد فیلمساز است. مکالمه به این صورت پیش رفت:

پرس و جو: چه نوع مستندهایی می سازی؟

او: در حال حاضر، من در حال ساخت فیلمی در مورد بودگا در شهر نیویورک هستم.

پیگیری: اوه، جالب است. غذای مورد علاقه شما تا کنون چیست؟

او: به نظر می رسد که تقریباً همه بودگا ها گربه دارند!

مربوط به: هاها، من متوجه این موضوع شده ام. یکی کنار جایی که من زندگی می کنم گربه ای دارد که همیشه روی پیشخوان می نشیند.

و سپس دوباره با تکرار دنباله IFR پرس و جو کردم:

پرس و جو: آیا شما یک گربه هستید؟

سعی کنید مکالمه به این صورت به جلو و عقب برود. این الگو به این صورت است: آنها کمی در مورد خودشان صحبت می کنند، ما درباره خودمان صحبت می کنیم، سپس اجازه می دهیم دوباره صحبت کنند و غیره.

توجه داشته باشید که وقتی از روش IFR استفاده می‌کنید، راحت‌تر می‌توانید چیزهایی برای گفتن به دست آورید.

1. اگر بعد از پرسیدن سؤال از کسی فکر می‌کنید «نمی‌دانم چه بگویم»، آنچه را که پرسیده‌اید دنبال کنید.
2. اگر نمی‌دانید بعد از پرسیدن سؤال بعدی چه باید بگویید، اگر از کسی سؤال مرتبطی پرسیده‌اید، فقط می‌دانم که چه چیزی به شما بگویم.
3. در پاسخ، در مورد آنچه که گفتید بپرسید.

3. تمام توجه خود را بر رویمکالمه

«نمی دانم در مکالمات چه بگویم، زیرا خیلی نگرانم که طرف مقابل در مورد من چه فکری می کند. وقتی در این موقعیت هستید، چگونه به چیزی برای گفتن فکر می‌کنید؟»

زمانی که درمانگران با افراد خجالتی، افراد دارای اضطراب اجتماعی و دیگرانی که کاملاً در مکالمات محصور هستند کار می‌کنند، از تکنیکی به نام تغییر تمرکز توجه استفاده می‌کنند. آنها به مشتریان خود دستور می دهند که تمام توجه خود را بر روی مکالمه ای که دارند متمرکز کنند، به جای اینکه به این فکر کنند که چگونه با آنها روبرو می شوند و در آینده چه چیزی باید بگویند.[]

(این کار، به خصوص در ابتدا سخت است، اما با برخی تمرین ها به طرز شگفت انگیزی آسان می شود.)

همچنین ببینید: 173 سوالی که باید از بهترین دوست خود بپرسید (برای نزدیک تر شدن)

شرکت کنندگانی که به جای خودشان بر روی مکالمه تمرکز کردند، کمتر احساس نگرانی می کردند که کسی در این هفته چگونه این کار را انجام دهد.[]<2

بود. آنها پاسخ می دهند، «آخر هفته گذشته با دوستانم به پاریس رفتم. عالی بود!»

قبل از اینکه در مورد این روش یاد بگیرم به این فکر می کردم:

«اوه، او به پاریس رفته است! من هرگز آنجا نبودم. او احتمالا فکر می کند که من کسل کننده هستم. آیا باید در مورد آن زمانی که به تایلند رفتم به او بگویم؟ نه، این احمقانه است. من نمی دانم چه بگویم!»

و غیره.

اما اگر از تکنیک تغییر تمرکز توجه استفاده می کنید، دائماً افکار خود را به مکالمه باز می گردانید.

بیایید واقعاً روی چیزی که او گفت تمرکز کنیم. چه سوالاتی ممکن است برای ما مطرح شودمکالمه را به جلو ببرید؟

• پاریس چگونه بود؟
• چقدر آنجا بود؟
• آیا او جت ​​لگ کرده است؟
• با چند دوست رفته است؟

لازم نیست همه این سوالات را مطرح کنید. ایده این است که تمام توجه خود را به طرف مقابل معطوف کنید و اجازه دهید کنجکاوی طبیعی شما چیزهایی برای پرسیدن پیدا کند. سپس می‌توانید انتخاب کنید کدام سؤال برای مکالمه مناسب‌تر است.

پاسخ او را در بالا بخوانید و ببینید که آیا می‌توانید سؤالات بیشتری هم داشته باشید.

4. مکالمه را روی طرف مقابل متمرکز کنید

کار دیگری که می توانید برای بیان مطالب انجام دهید این است که از تلاش برای ارائه موضوعات گفتگو دست بردارید . می دانم که این عجیب به نظر می رسد، بنابراین اجازه دهید منظورم را به شما نشان دهم.

البته، اگر از قبل عصبی هستید، ممکن است "آرامش بگیرید و نگران آن نباشید" چندان آسان نباشد. اما یک ترفند وجود دارد که می توانید آن را امتحان کنید.

مکالمه را با پرسیدن سوالات صمیمانه به طرف مقابل منتقل کنید. این کار مکالمات را ادامه می‌دهد و همانطور که به جلو می‌رود، می‌توانید حقایق کوچکی را درباره خودتان مطرح کنید که احساس راحتی می‌کنید به اشتراک بگذارید.

به عنوان مثال، اگر موضوع کار مطرح شد، می‌توانید سؤالات اساسی مانند:

• «آیا کارتان استرس‌زا است؟»
• «چقدر شغلتان را دوست دارید؟»
• «در 5 سال آینده دقیقاً چه کاری انجام می‌دهید؟ شرکت برای کار کردن خوب است؟»
• «چرا آن را انتخاب کردیدشغلی؟”

این سوالات چرا، چیست، چگونه را می توان در مکالمه در مورد هر موضوعی استفاده کرد. همانطور که در بخش روش IFR توضیح دادم هرازگاهی با به اشتراک گذاشتن کمی درباره خودتان سوالات را جدا کنید.

در اینجا راهنمای ما برای نحوه گفتگو بدون پرسیدن سوالات زیاد است.

5. به موضوع قبلی برگرد

«نمی‌دانم وقتی مکالمه‌ای شروع می‌شود چگونه پاسخ بدهم. واقعاً احساس ناخوشایندی و شرم آور است. وقتی چیزی برای گفتن ندارید، چگونه صحبت می کنید؟»

یکی از روش های مورد علاقه من برای دانستن اینکه چه بگویم، مکالمه موضوعی است. این نه تنها برای ادامه مکالمات شما مفید است، بلکه آنها را پویاتر می کند.

به طور خلاصه، گفتگوی گفتگو بر این واقعیت متکی است که تعاملات شما نباید خطی باشد .

به عنوان مثال، اگر موضوع فعلی را تمام کرده اید، همیشه می توانید به چیزی که قبلاً درباره آن صحبت کرده اید بازگردید.

اگر دوست شما گفت که آخر هفته گذشته فیلمی را دیده است، و سپس مکالمه به مثلاً کار ادامه می‌یابد، و سپس موضوع کار به پایان می‌رسد، می‌توانید بگویید:

"به هر حال، گفتید که آخر هفته گذشته فیلمی را دیدید، خوب بود؟"

اینم ویدیویی که موضوع گفتگو را با یک مکالمه واقعی توضیح می‌دهد. به سکوت در مکالمات به عنوان یک چیز خوب نگاه کنید

اغلب نمی دانستم چه بگویم زیرا:

1. سکوت درمکالمه.
2. من وحشت کردم و یخ زدم.
3. چون عصبی بودم نمیتونستم چیزی بگم.

دوستم که یک مربی و دانشمند رفتارشناسی بود، باعث شد متوجه چیز قدرتمندی بشم: سکوت لزوماً ناخوشایند نیست .

من قبلاً فکر می‌کردم که دوره‌های سکوت در یک مکالمه همیشه تقصیر من است و باید به نحوی آن را "رفع کنم".

در واقعیت، اکثر مکالمات حاوی برخی سکوت‌ها یا مکث‌های طولانی هستند. ما تمایل داریم این سکوت را به عنوان یک علامت منفی تفسیر کنیم، اما این بدان معنا نیست که گفتگو بد پیش می رود. به جای اینکه بدترین حالت را فرض کنید، از لحظه استفاده کنید تا نفس بکشید و از آنجا به جلو حرکت کنید.

سکوت تا زمانی که در مورد آن استرس نداشته باشید، ناخوشایند نیست.

اگر در حین مکالمه با سکوت مواجه شوید، اطرافیانتان از شما پیروی خواهند کرد. وقتی احساس آرامش بیشتری می‌کنید، راحت‌تر می‌توانید حرف بعدی را بگویید.

علاوه بر این، مهم است بدانید که دلایل زیادی برای قطع مکالمه وجود دارد.

دلایلی مانند:

• فرد مقابل نیز عصبی است.
• مکالمه از لحظه ای ساکت بهره می برد که در آن هر دوی شما می توانید قبل از ادامه دادن نفس بکشید.
• یکی از شما یک روز مرخصی سپری می کند و حوصله صحبت کردن به دو نفر را ندارد. برای شناخت یکدیگر، آنها راحت‌تر لحظات سکوت را به اشتراک می‌گذارند.

  درس آموخته‌شده: بودن را تمرین کنیدبا سکوت راحت به جای تلاش برای حذف آن. فشار را از شما دور می کند و دانستن چه چیزی را آسان تر می کند.

  7. صدای انتقادی درونی خود را به چالش بکشید

  "من ساکت هستم زیرا نمی دانم چه بگویم. به نظر می‌رسد که دیگران بسیار از من مهارت‌های اجتماعی بیشتری دارند.»

  از آنجایی که یک درون‌گرای خودآگاه هستم، اغلب موقعیت‌های اجتماعی را در ذهنم اغراق کرده و بیش از حد نمایش می‌دهم.

  هر وقت حرفی «احمقانه» می‌زنم، احساس می‌کنم مردم مرا به خاطر «شکست در انجام یک مکالمه خوب» قضاوت می‌کنند. مطمئناً، مردم ما را بر اساس آنچه می گوییم و همچنین نحوه بیان آن قضاوت می کنند. اما آن‌ها احتمالاً ما را به اندازه‌ای که ما خودمان را قضاوت می‌کنیم، قضاوت نمی‌کنند .

  بنابراین در فکر کردن به یک چیز اشتباهی که پنج دقیقه پیش گفته‌اید گیر نکنید زیرا حتی اگر طرف مقابل متوجه آن شده باشد، احتمالاً چیزی در مورد آن فکر نکرده است.

  در واقع، ما اغلب از اشتباهات ما ناراحت می‌شویم. به نحوه برخورد آنها می پردازد.

  تغییر صحبت با خود می تواند شما را مطمئن تر کند و بیشتر به خود ایمان بیاورید.

  افرادی که آموزش هایی را با هدف تغییر شیوه صحبت با خود گذرانده اند، بیشتر به خودشان اعتقاد پیدا کردند.[]

  با انجام کارهای زیر واقع بینانه بودن را تمرین کنید:

  • به خود یادآوری کنید که هر روز عصبی شوید. همه ما لحظاتی داریم که منفی ماستافکاری مانند "ارگ، من نمی توانم با مردم صحبت کنم!" یا "چرا احساس می کنم چیزی برای گفتن ندارم؟"
  • به خود یادآوری کنید که مردم به همان اندازه که شما به سکسکه های آنها اهمیت می دهید به سکسکه های شما اهمیت نمی دهند.
  • به خاطر داشته باشید که فقط به این دلیل که فکر می کنید مردم شما را به صورت منفی قضاوت می کنند به این معنی نیست که آنها این کار را خواهند کرد.
  • بدانید که اگر به طور طبیعی ساکت هستید، خوب است. ساکت بودن یک ویژگی شخصیتی عادی است و نیازی نیست خود را مجبور کنید که بیشتر رفتار کنید. با این حال، اگر می‌خواهید بیاموزید چگونه پرحرف‌تر باشید، این راهنما را بخوانید که چگونه ساکت نشوید.

تشخیص و به چالش کشیدن صدای انتقادی درونی‌تان می‌تواند به تنهایی دشوار باشد. بسیاری از درمانگران در کمک به شما در شناسایی و غلبه بر منتقد درونی خود متخصص هستند.

ما BetterHelp را برای درمان آنلاین توصیه می کنیم، زیرا آنها پیام های نامحدود و یک جلسه هفتگی را ارائه می دهند و ارزان تر از مراجعه به مطب درمانگر هستند.

برنامه های آنها از 64 دلار در هفته شروع می شود. اگر از این پیوند استفاده می کنید، 20٪ تخفیف در ماه اول خود در BetterHelp + یک کوپن 50 دلاری معتبر برای هر دوره SocialSelf دریافت می کنید: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد BetterHelp اینجا را کلیک کنید.

(برای دریافت کوپن SocialSelf 50 دلاری خود، با پیوند ما ثبت نام کنید. سپس، تأیید سفارش BetterHelp را برای ما ایمیل کنید تا از این کد شخصی برای هر دوره استفاده کنید.<5. بدانید که بیان عبارات واضح اشکالی ندارد

اگر تا به حال از خود پرسیده اید، "چگونه یک چیز خوب نگه می دارید؟