چگونه با دوستان صاحب اختیار (که بیش از حد تقاضا دارند) رفتار کنیم

«دوست من وقت زیادی از من می خواهد. به نظر نمی رسد آنها قبول کنند که من دوستان و سرگرمی های دیگری دارم که آنها درگیر آن نیستند، و این احساس طاقت فرسا است. چه کار باید بکنم؟"

آیا دوستی دارید که به دوستان دیگر حسادت می کند، سعی می کند رفتار شما را کنترل کند یا به طور فزاینده ای وقت شما را طلب می کند؟ رفتارهای حسادت‌آمیز، مالکانه و کنترل‌کننده می‌تواند به دوستی شما آسیب وارد کند و حتی باعث شود دیگر کسی را دوست نداشته باشید. این می تواند باعث ایجاد استرس غیرضروری در زندگی شما شود و شما را به سمت احساس اضطراب یا افسردگی سوق دهد.

رفتار مالکانه معمولاً به دلیل مشکلات اساسی مانند ناامنی، حسادت، ارتباطات ضعیف و نداشتن مرزها رخ می دهد. در نهایت، رفتار مالکانه منجر به روابط ناپایدار می شود. در اینجا نحوه برخورد با دوستان صاحب اختیار آمده است.

1. سعی کنید الگو را درک کنید

رفتار مالکانه دوستانتان چگونه و چه زمانی خود را نشان می دهد؟ چه چیزی می گویند یا انجام می دهند که باعث ناراحتی شما می شود؟

شما ممکن است متوجه شوید که یک یا دو محرک خاص وجود دارد که باعث می شود دوست شما احساس حسادت و ناامنی کند و منجر به رفتار مالکانه شود. ممکن است اجتناب از این محرک ها ساده تر باشد. به عنوان مثال، اگر دوست شما مشکلات عاشقانه ای دارد، ممکن است تصمیم بگیرید که ترجیح دهید تعداد دفعات صحبت کردن با او را در مورد تمام کارهای خوبی که شریک زندگی تان برای شما انجام می دهد محدود کنید و در عوض وقتی احساس نیاز کردید با دوستان دیگر در مورد آن صحبت کنید.

اما این به این معنی نیست که شماباید احساس کنید که باید روی پوسته تخم مرغ اطراف دوست خود راه بروید. این یک چیز است که چند موضوع داشته باشید که ترجیح می دهید با یک دوست خاص در مورد آنها صحبت نکنید. اما اگر موضوعات زیادی انفجاری شوند، یا در کنار دوست خود احساس راحتی نکنید، راه حل پایداری نیست.

آیا هر دوی شما نسبت به یکدیگر مالکیت دارید یا خودتان مالک هستید؟ در اینجا نحوه جلوگیری از مالکیت نسبت به دوستان آمده است.

2. بهانه‌گیری رفتار مالکانه را متوقف کنید

ما اغلب ایده‌های نادرستی در مورد اینکه عشق و مراقبت چگونه به نظر می‌رسند، دریافت می‌کنیم. رسانه‌ها ممکن است تا حدودی ما را متقاعد کرده باشند که مالکیت دلیلی بر این است که کسی عمیقاً به ما اهمیت می‌دهد. ما اغلب فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی را می‌بینیم که در آن به رفتارهای ناسالم توجهی نمی‌شود و حتی ایده‌آل نشان داده می‌شوند.

بنابراین، ما رفتار مالکانه را با گفتن جملاتی از این قبیل توجیه می‌کنیم: «او فقط حسادت می‌کند چون من را خیلی دوست دارد». ممکن است با گفتن چیزهایی مانند "همه دیگران او را ترک کرده اند، پس من باید در کنار او باشم، حتی زمانی که او دلبسته است."

تفاوت بین حسادت و مالکیت را درک کنیم که بیش از آنچه می توانیم تحمل کنیم، خودمان را مقصر بدانیم. در حالی که گاهی اوقات احساس ناامنی یا حسادت طبیعی است، مالکیت نوعی رفتار است که سعی می کند با آن احساسات مقابله کند. رفتار مالکانه معمولاً ناسالم است و غالباً نتیجه ای برعکس از آنچه در نظر گرفته شده است (مثلاً به جای نگه داشتن کسی را کنار می زنند.آنها).

بیشتر ما یاد نگرفته‌ایم که چگونه احساسات خود را به روش‌های مثبت بیان کنیم، بنابراین برخی از افراد ممکن است احساسات خود را سرکوب کنند، به دیگران سرکوب کنند، یا سعی کنند به جای ابراز نیازها و احساسات، دیگران را کنترل کنند. خبر خوب این است که اگر بخواهیم امکان تغییر رفتارهای ناسالم وجود دارد. خبر بد این است که ما نمی‌توانیم کسی را تغییر دهیم.

3. مرزهای خود را روشن کنید

مهمتر از درک دیگران، درک خودتان است. دقیقاً چه چیزی در مورد رفتار دوستانتان شما را آزار می دهد؟ چه چیزی را در یک دوستی نمی خواهید بپذیرید؟

به عنوان مثال، ممکن است تصمیم بگیرید که وقتی سر کار هستید یا بعد از ساعت 9 شب تماس تلفنی نگیرید. شما می توانید این مرز را به دوست خود بگویید و برای حفظ آن تلاش کنید. اگر دوستتان ناراحت یا خواستار شد، می‌توانید حد و مرز خود را تکرار کنید (مثلاً «بعد از کار با شما تماس خواهم گرفت»). اگر قبلاً اعلام کرده بودید که در زمان‌های خاصی در دسترس نخواهید بود، در مقابل اصرار عذرخواهی به خاطر در دسترس نبودن خود مقاومت کنید.

اگر دوست شما تمایلی به کار بر روی مرزهای رابطه شما ندارد، ممکن است به اقدامات شدیدتری نیاز باشد.

ما در مقاله خود به عمق مرزها می پردازیم، نحوه تعیین حد و مرز با دوستان.

4. به دوست خود بگویید که رفتار آنها شما را آزار می دهد

آیا این موضوع را با دوست خود در میان گذاشته اید؟ ما اغلب از مطرح کردن چیزهای «منفی» اجتناب می کنیم، زیرا از درگیری یا آسیب رساندن به کسی که برایمان مهم است می ترسیمدر مورد.

در حالی که اجتناب از مسائل عمده باعث تسکین لحظه ای می شود، اما مشکلات از بین نمی روند. در عوض، مشکلات انباشته می شوند و ما عصبانی می شویم. در نهایت، ممکن است راه حل دیگری جز منفجر کردن یا پایان دادن به دوستی نبینیم.

یادگیری نحوه حل مشکل در یک رابطه می تواند دشوار باشد، اما ابزاری ضروری است که به محض اینکه شروع به حل کردن آن کنید، تغییرات مثبت قابل توجهی در زندگی شما ایجاد می کند.

با تلاش برای حل این مسئله با هم به دوستی خود فرصت دهید. سعی کنید به جای اینکه همه تقصیرها را به گردن دوستتان بیندازید، موضوع را به عنوان چیزی که می توانید با هم مدیریت کنید، در نظر بگیرید.

به عنوان مثال، به جای گفتن "شما مالک هستید"، سعی کنید خاص باشید و سرزنش نکنید. چه رفتارهایی باعث ناراحتی شما می شود؟ آنها چه احساسی در شما ایجاد می کنند؟ ممکن است چیزی شبیه این بگویید:

• "وقتی در مورد سایر دوستانم چیزهای منفی می گویید، من احساس ناراحتی و ناامنی می کنم."
• "وقتی سعی می کنید مرا متقاعد کنید که با هم ملاقات کنم، وقتی می گویم سرم شلوغ است، احساس ناامیدی و غرق شدن می کنم." . مطمئن شوید که از دوست خود قدردانی می کنید

  مالکیت معمولاً از احساس ناامنی ناشی می شود. دوست شما ممکن است بترسد که مثلاً اگر زمان زیادی را با افراد دیگر صرف کنید، دیگر برای آنها وقت نخواهید داشت.

  مطمئن شوید کهدوست می داند که شما برای داشتن آنها به عنوان یک دوست ارزش قائل هستید. چیزهایی را که در مورد آنها دوست دارید، مانند وفاداری، کنجکاوی، حس طراحی و غیره به آنها بگویید. هر چه دوست شما نسبت به دوستی شما اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد، کمتر احساس ناامنی و حسادت می کند. و هر چه احساس حسادت و ناامنی کمتری داشته باشند، احتمال بروز رفتارهای مالکانه کمتر خواهد بود.

  اگر و زمانی که با دوست خود در مورد مالکیت او صحبت می کنید، سعی کنید او را نیز تحسین کنید. این کمک خواهد کرد که مکالمه کمتر مورد حمله قرار گیرد. یک «ساندویچ تعارف» ممکن است چیزی شبیه به این باشد:

  • «الف، من دوست دارم با شما وقت بگذرانم. فکر می کنم شما خنده دار و خلاق هستید. اخیراً متوجه شده ام که وقتی از دوستم G نام می برم، نظرات منفی در مورد آنها داده اید. از شنیدن آن و به اشتراک گذاشتن داستان هایی که به آنها مربوط می شود، ناراحت شدم. من قدردانی می‌کنم که آخرین باری که مشکلی داشتیم، با من تماس گرفتی تا درباره آن صحبت کنم و به طرف من گوش بدهم. من واقعاً ارزش قائلم که چقدر دوستی ما را جدی می گیرید و از ما می خواهید که به بهبود آن ادامه دهیم."

  6. پایان دادن به دوستی را در نظر بگیرید

  دوست شما ممکن است فرد خوبی باشد، اما اگر نمی‌خواهد یا نمی‌تواند رفتار مالکانه یا کنترل‌کننده‌اش را تغییر دهد، ممکن است بهتر باشد آن را ترک کنید. شما هنوز هم می توانید کسی را از دور دوست داشته باشید و از او مراقبت کنید، اما مراقبت از کسی دلیل کافی برای اینکه اجازه دهید او روی شما تأثیر منفی بگذارد نیست.زندگی.

  اگر سعی کرده اید مرزهای خود را بیان کنید و با دوست خود در مورد مسئله و صحبت کردن با دوست خود صحبت کنید ، ممکن است زمان آن باشد که دوستی را دوباره ارزیابی کنید. با سایر جنبه های زندگی شما (به عنوان مثال ، عملکرد شما در مدرسه یا کار به دلیل استرس در مورد دوستی شما رنج می برد).

• شما سعی کرده اید با دوست خود موضوعاتی مطرح کنید ، اما آنها مایل به صحبت کردن در مورد آن نیستند یا چیزهایی را سرزنش می کنند>

اگر تصمیم گرفتید که پایان دادن به دوستی بهترین دوره عمل است ، ما مقاله ای با نکاتی در مورد چگونگی پایان دادن به دوستی داریم که ممکن است به شما کمک کند. اتکای بیش از حد به یک دوست نیز ممکن است منجر شودتملک.