Hoe je een interessant gesprekspartner kunt zijn

Hoe word je interessanter om mee te praten? Hoe zorg je ervoor dat mensen het interessant vinden om met je te praten?

Je hebt vast wel eens meegemaakt dat je je buurman tegenkwam en maar bleef doorzeuren over zijn nieuwe favoriete gezonde voedingsrage en waarom boerenkool de nieuwe quinoa is. Ondertussen dacht je aan de pizzabroodjes in je vriezer en hoe je die meteen na het gesprek ging opeten, ondanks alles wat ze net zeiden.

Het is normaal om niet elke dag betrokken te willen zijn bij elk gesprek dat je hebt met elke persoon waarmee je in contact komt - dat zou ongelooflijk vermoeiend zijn. De vraag is, hoe kun je zien of iemand verder wil praten of het gesprek wil beëindigen?

Als je jezelf ooit iets hebt afgevraagd in de trant van...

"Hoe weet ik of de persoon voor of op mijn apparaat echt geïnteresseerd is in een gesprek met mij? Is het alleen maar om een goed mens te zijn dat ze praten of menen ze het echt?"

- Kapil B

... of ...

"...hoe kan ik de ander beter lezen? Ik ben vreselijk in tussen de regels door lezen"

- Raj P

Er zijn een aantal echt nuttige signalen waar we op kunnen letten. Leren hoe je kunt zien of iemand wil blijven praten of het gesprek wil beëindigen, is misschien niet zo ontmoedigend als het lijkt.

In feite zijn er maar 4 algemene aanwijzingen waar je op moet letten:

1. Hebben jullie gemeenschappelijke interesses gevonden?

Tijdens de eerste paar minuten van een nieuw gesprek zijn mensen vaak gespannen en nerveus. Zelfs als ze afstandelijk overkomen, hoeft dat niet te betekenen dat ze niet willen praten - misschien weten ze gewoon niet wat ze moeten zeggen.

Na een paar minuten, als je "opgewarmd" bent, merk je of de persoon moeite doet om het gesprek gaande te houden of passief blijft.

Naarmate het gesprek vordert en je vragen blijft stellen, zul je hopelijk enkele gemeenschappelijke interesses tussen jullie tweeën vinden, want volgens onderzoek van de Universiteit van Cambridge komen vogels van dezelfde soort bij elkaar. Op basis van de resultaten van dit onderzoek ontdekten ze dat mensen die een relatie met elkaar hebben, meer kans hebben om vergelijkbare karaktereigenschappen te hebben. Als jeAls je op iemand lijkt, is de kans groter dat je vrienden met hem wordt of, in ons geval, een zinvoller gesprek hebt.

De manier waarop dit werkt is via het referentiegroepeffect, wat betekent dat wanneer we anderen beoordelen, we dit doen vanuit ons eigen persoonlijke gezichtspunt in plaats van vanuit een objectief gezichtspunt.

Stel bijvoorbeeld dat je een Star Wars fan bent en je komt iemand tegen die Mace Windu niet van Finn kan onderscheiden. Vanuit jouw oogpunt is dat algemeen bekend. In plaats van dat je het verschil tussen de personages moet uitleggen, heb je in de toekomst misschien meer kans om met iemand te praten die Jakku al van Tatooine kent.

Hierdoor hebben we de neiging om mensen leuker te vinden die dezelfde interesses hebben of dezelfde soort achtergrond als wij.

Als je gemeenschappelijke interesses vindt, heb je veel meer om over te praten. De ander zal zich misschien meer op zijn gemak voelen, het gesprek zal beter verlopen en de band zal veel oprechter zijn.

Hier is een voorbeeld van hoe ik een gelijkaardige interesse vond bij iemand waarvan ik dacht dat ik er niets mee gemeen had:

Een meisje dat ik ooit ontmoette, vertelde me dat ze als assistent op filmsets werkt. Ik weet bijna niets over grote filmsets, maar dankzij een veronderstelling maakte ik van deze interactie een interessant gesprek. Ik veronderstelde (correct) dat ze ook geïnteresseerd is in filmmaken in het algemeen. Omdat ik veel video's opneem voor SocialSelf, vind ik het maken van films natuurlijk ook interessant.

Op basis van mijn voorgevoel vroeg ik haar of ze zelf iets filmde. Niet zo verwonderlijk, dat bleek zo te zijn. We hadden een heel leuk gesprek over camera-apparatuur, want ik ging ervan uit dat ze wel met dat soort dingen bezig zou zijn.

Gemeenschappelijke kenmerken vinden kan in het begin een beetje lastig zijn. Om dit te doen moet je:

1. Stel persoonlijke vragen om erachter te komen of jullie dingen gemeen hebben (gemeenschappelijke ervaringen, interesses, passies, wereldbeelden). Vervolgvragen stellen is een geweldige manier om wat dieper in het gesprek te duiken en snel veel onderwerpen te behandelen.
2. Als je overeenkomsten hebt gevonden, is dat waar je het gesprek op wilt baseren. Blijf vervolgvragen stellen om de ander aan te moedigen zijn of haar ervaringen te delen. Als je praat over wat je allebei interessant vindt, is de kans groot dat je allebei plezier beleeft aan het gesprek - het is een win-winsituatie.

2. In wiens "wereld" heb je de meeste tijd doorgebracht?

Ging het gesprek vooral over je eigen interessegebieden en dingen die jouw wereld betroffen? Of ging het vooral over de interessegebieden van je vriend(in) en de wereld van je vriend(in)? Een gesprek is half luisteren, half praten, dus het is een goed idee om ervoor te zorgen dat jullie allebei een bijdrage leveren.

Uit onderzoek blijkt dat mensen graag over zichzelf praten. Dat wist je vast al, maar onderzoekers van Harvard ontdekten dat als je over jezelf praat, het een soort beloning is voor je hersenen. Het "pleziercentrum" van je hersenen vertoont verhoogde activiteit tijdens een hersenscan als je iets bijzonder belonend vindt, zoals seks of eten. De psychologen ontdekten dat praten over jezelfdoet precies datzelfde genotscentrum oplichten.

Volgens het onderzoek moet je, als je wilt dat de ander het gesprek leuker vindt, ervoor zorgen dat ze ook over zichzelf praten.

Een snelle manier om te controleren of het gesprek gelijkwaardig is, is jezelf af te vragen hoe vaak je het woord "ik" zegt in vergelijking met het woord "jij". Als je meerdere keren "ik" zegt, kun je het gesprek in evenwicht brengen door dingen te vragen als:

"Dus zo heb ik mijn weekend doorgebracht. Wat heb jij gedaan?"

"Ik hou ook van dit nummer! Heb je ze een paar jaar geleden niet op concert gezien?"

"Dat is wat ik dacht van dit geweldige SocialSelf-artikel over conversatie. Wat dacht jij toen je het las?"

Dit werkt natuurlijk alleen als je echt geïnteresseerd bent in het antwoord. Als je een gesprek met iemand wilt voortzetten, is de kans groot dat dat geen probleem is.

3. Stel je de vragen op de juiste manier?

Over het algemeen is degene die het meeste praat vaak degene die het meest geniet van het gesprek. Als je merkt dat jij degene bent die het meeste praat, maak er dan een gewoonte van om je uitspraken te eindigen met een vraag.

Je hebt het advies om vragen te stellen al vaak gehoord, maar wat kunnen ze precies voor je doen? Met vragen kun je anderen om advies, een gunst of hun gedachten over iets vragen. Alle 3 de soorten vragen kunnen worden gebruikt om het gesprek gaande te houden en een lopende relatie met de andere persoon te creëren. Hier lees je hoe je dat doet:

Vragen stellen en advies vragen is een van de beste manieren om iemand voor je te winnen volgens sociaal wetenschapper Robert Cialdini. Als je iemand om advies of een gunst vraagt, pas je in wezen het "Ben Franklin Effect" toe, dat aantoont dat je mensen leuker vindt als je iets aardigs voor ze doet .

Hoe Het Ben Franklin-effect maakt ons sympathieker

In de psychologie is cognitieve dissonantie een mooie wetenschappelijke manier om te beschrijven wat er gebeurt als je acties niet overeenkomen met je overtuigingen. Als de gedachten van mensen niet overeenkomen met wat ze eigenlijk doen, veroorzaakt dat stress. Om van de stress af te komen, veranderen ze hun gedachten zodat ze overeenkomen met hun gedrag.

Ben Franklin wist al van cognitieve dissonantie voordat het cool was en een naam had, en gebruikte dat idee in zijn persoonlijke gesprekken. Hij vroeg vaak gunsten en advies van anderen. In ruil daarvoor vonden mensen hem aardig omdat hun hersenen hen vertelden dat ze niet iets aardigs zouden doen voor iemand die ze niet aardig vonden. Het klinkt contra-intuïtief, maar het werkt.

Vragen stellen om een gesprek te beginnen kan heel effectief zijn. Als je iemand bijvoorbeeld vraagt om koffie voor je te halen als ze pauze hebben en ze doen dat, dan zullen ze je aardiger vinden, want waarom zouden ze koffie hebben gekocht voor iemand die ze niet aardig vinden? Of als je iemand om relatieadvies vraagt en ze nemen een uur van hun dag om je te begeleiden, waarom zouden ze dat hebben gedaan als zeje niet mocht?

Dit moet met enige finesse gebeuren. 1) De gunst mag niet te omslachtig zijn (daarom is het een goed voorbeeld om iemand om een koffie te vragen terwijl hij er toch al een koopt). 2) Je wilt waardering tonen voor de gunst. 3) Je wilt gunsten teruggeven.

Vragen stellen kan niet alleen het gesprek gaande houden, maar het kan ook een duurzame relatie tussen twee mensen tot stand brengen als je af en toe om advies of een gunst vraagt. Om advies of een gunst vragen laat zien dat je de ander genoeg vertrouwt om je te helpen.

Natuurlijk is het op gang houden van een gesprek door te vragen wat ze van iets vinden een geweldige manier om meer over de persoon te weten te komen en hem of haar de tijd te geven om over zichzelf te praten. Immers, als je meer tijd in hun "wereld" doorbrengt, worden ze gelukkig beloond door over hun interesses te praten.

Het enige wat nodig is, is een simpel: "En daarom denk ik dat X beter is dan Y. Wat denk jij?". Vermijd vragen "gewoon om te vragen". De methode zal niet werken tenzij je laat zien dat je hun antwoord waardeert en dat je wilt luisteren naar wat ze te zeggen hebben. (Een vraag stellen en je niet bekommeren om het antwoord is als vragen om koffie en die niet drinken).

4. Wat zegt hun lichaamstaal?

Dr. Albert Mehrabian schat dat ongeveer 55% van de communicatie bestaat uit je gezichtsuitdrukkingen en lichaamshouding. Dat is een hoop om te zeggen als je helemaal niets zegt.

De voeten van mensen wijzen bijvoorbeeld vaak in de richting waar ze het liefst naartoe willen; als ze in het gesprek zitten, wijzen ze vaak met hun voeten naar jou. Omgekeerd, als iemand een gesloten lichaamshouding heeft, zit hij misschien niet zo in het gesprek.

Kijken naar de lichaamstaal van de ander is essentieel om goed te kunnen communiceren. Eén ding dat je kunt doen om een oprechte band te stimuleren tijdens het gesprek is glimlachen. Niet zomaar een glimlach, maar een echte glimlach met oogrimpels en al. Als je tijdens een gesprek glimlacht, moedigt dat de ander aan om ook te glimlachen. Als zij ook oprecht glimlachen, is de kans groot dat zijSommigen zeggen dat glimlachen besmettelijk is en er is onderzoek gedaan om aan te tonen dat dit waar is.

Uit een onderzoek bleek dat wanneer mensen naar lachende andere mensen keken, het minder hersenkracht kostte om te glimlachen dan om te fronsen. We blijken een systeem van "niet-volitionele emotionele gezichtsbewegingen" te hebben, wat betekent dat wanneer we een bepaalde uitdrukking zien, het natuurlijk voor ons is om die na te willen doen.

Als een student bijvoorbeeld voorovergebogen en verveeld zit tijdens een lezing, zal dat de professor niet aanmoedigen om opgewekt en enthousiast te zijn over de stof die hij of zij onderwijst. Omgekeerd, als de professor overdreven enthousiast is en erg gepassioneerd over wat hij of zij doet, kan dat studenten aanmoedigen om meer betrokken te zijn en niet de komende 45 minuten candy crush te spelen.

Als je een open en uitnodigende lichaamshouding hebt, zal de persoon met wie je praat dat waarschijnlijk nadoen. Als ze niet zo ontvankelijk zijn voor het gesprek als jij en een lichaamshouding hebben die daarbij past, willen ze op dat moment misschien niet verder praten.

Samengevat

Als je een gesprek voert, kun je op geen enkele manier weten of ze over 10 minuten een afspraak hebben of de hele dag hoofdpijn hebben, tenzij ze het je vertellen. Het is normaal dat je niet volledig wilt worden betrokken bij elk gesprek dat je voert, en daar komen deze signalen om de hoek kijken:

1. Zorg ervoor dat je praat over iets dat jullie allebei leuk vinden en richt je op de gemeenschappelijke interesses van jullie. Door dit te doen, kun je er zeker van zijn dat de persoon zal genieten van het gesprek.
2. Neem de tijd om jezelf af te vragen of je bijna uitsluitend over jezelf hebt gepraat, of dat je de tijd hebt verdeeld tussen jullie twee werelden. Mensen praten graag over zichzelf, dus geef ze de kans om dat te doen.
3. Vraag Echt Dit opent het gesprek voor discussie en laat de ander zien dat je hem of haar vertrouwt en oprecht geïnteresseerd bent in wat hij of zij zegt.
4. Controleer je lichaamstaal om er zeker van te zijn dat je een positief beeld afgeeft aan de andere persoon. Mensen zullen waarschijnlijk je lichaamshouding nabootsen, dus als je glimlacht en benaderbaar bent, zullen ze waarschijnlijk hetzelfde doen.

Als je op deze 4 dingen let in je gesprekken, kun je na een tijdje gemakkelijk zien of iemand verder wil praten of niet.

Heb je wel eens een gesprek met iemand gehad waarvan je niet zeker wist of hij of zij wel verder wilde praten? Wat gebeurde er? Zag je signalen? Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen. Laat het me weten in de comments!