Jak opowiedzieć historię w rozmowie (15 wskazówek dla narratorów)

"Kiedy próbuję opowiedzieć historię moim przyjaciołom, widzę, jak ich oczy dryfują. Czasami nikt w ogóle nie reaguje na moje historie, co jest żenujące. Jak mogę stać się lepszym gawędziarzem?".

To niezręczne, gdy opowiadasz historię tylko po to, by otrzymać niewielką lub żadną odpowiedź. W tym artykule dowiesz się, jak przyciągnąć uwagę wszystkich i zamienić codzienne wydarzenia w interesujące historie.

1. opowiadać historie, które pasują do nastroju i otoczenia

Powinieneś opowiadać tylko historie, które pasują do aktualnego tematu i tonu rozmowy. Innymi słowy, opowiadaj radosne historie, jeśli prowadzisz z kimś pozytywną rozmowę, smutne historie, jeśli nastrój jest bardziej ponury i tak dalej. Bez względu na to, jak dobra jest historia, będzie się ona wydawać nieco nie na miejscu, jeśli nie jest związana z sytuacją lub nastrojem.

Podążaj za tokiem rozmowy. Jeśli rozmowa przenosi się dalej i ludzie zaczynają rozmawiać na inny temat, nie próbuj zmieniać tematu tylko po to, aby opowiedzieć swoją historię. Ta strategia może czasami działać w interakcji jeden na jeden, ale prawie nigdy w rozmowie grupowej.

2. wybrać historię odpowiednią dla odbiorców

Zasadniczo, jeśli odbiorcy znaleźli się w podobnej sytuacji, prawdopodobnie docenią historię, a jeśli tak, będą uważać, że historia jest o wiele zabawniejsza, ponieważ mogą się do niej odnieść.

Na przykład, jeśli jesteś programistą i chcesz opowiedzieć historię o czymś zabawnym, co przydarzyło Ci się w pracy, nie używaj żargonu ani specjalistycznych terminów, chyba że Twoi słuchacze mają podstawową wiedzę na temat Twojej roli zawodowej i branży.

Na przykład, twoi dziadkowie mogą nie być zainteresowani słuchaniem o tym, co zrobiłeś, gdy bardzo się upiłeś na imprezie, ale ta historia może dobrze sprawdzić się na nieformalnym spotkaniu z przyjaciółmi.

3) Unikaj podbijania historii innych.

Jeśli ktoś opowiada historię i wszyscy ją uwielbiają, kuszące jest, aby zacząć myśleć o podobnych historiach, które możemy opowiedzieć. Instynktownie chcemy uzyskać podobnie pozytywną reakcję, jak ta inna osoba.

Ale jeśli natychmiast zaczniemy mówić o własnych doświadczeniach, druga osoba poczuje się wyprzedzona lub zdetronizowana. Kradniemy jej miejsce w centrum uwagi.

Tak więc, jeśli ktoś dzieli się zabawną rzeczą, która wydarzyła się, gdy był w Gwatemali, często lepiej jest unikać mówienia o jeszcze zabawniejszej rzeczy, która wydarzyła się, gdy byłeś w Wenezueli.

Dotyczy to zarówno rozmów indywidualnych, jak i grupowych.

Zawsze poświęcaj drugiej osobie zasłużoną uwagę, zadawaj dodatkowe pytania, śmiej się ze wszystkimi i ciesz się chwilą. Potem możesz opowiedzieć swoją historię.

4) Unikaj historii, w których jesteś bohaterem.

Historia o walce jest prawie zawsze bardziej interesująca niż historia o zwycięstwie. W większości przypadków sukces staje się interesujący, gdy przychodzi po walce. To dlatego historie "od zera do bogactwa" są popularne w filmach, programach i książkach.

Nadal możesz mówić o sobie w pozytywny sposób. Nie ma potrzeby ciągłego samo-deprecjonowania się, ale odbiorcy prawdopodobnie nie będą rozbawieni historią, która koncentruje się na twoich pozytywnych cechach lub osiągnięciach.

Historia jest bardziej wartościowa w otoczeniu społecznym, jeśli sprawia, że ludzie czują się dobrze sami ze sobą. Unikaj historii, które sprawiają, że inni czują się gorsi.

Czytaj więcej: Jak zdobyć szacunek ludzi wokół ciebie?

5. nie zaczynaj historii od zdradzenia zakończenia

W raporcie naukowym najważniejsze odkrycie znajduje się na pierwszym miejscu, na przykład "Naukowcy odkryli lekarstwo na chorobę Alzheimera". Po głównej wiadomości, tło i kontekst są wyjaśnione dla czytelników, którzy chcą uzyskać więcej szczegółów.

Takie "odgórne" podejście jest świetne do przekazywania kluczowych informacji, ale jest to nudny sposób opowiadania historii.

Dobre historie mają charakter oddolny. Najpierw przedstawiasz kontekst i tło, następnie dzielisz się kolejnymi szczegółami, aby utrzymać zainteresowanie słuchacza, a na końcu ujawniasz puentę.

Oto przykład historii top-down:

"Założyłem dziś koszulę na lewą stronę na ważne spotkanie. Zorientowałem się dopiero później, gdy spojrzałem w lustro w łazience. Mój szef rzucił mi kilka dziwnych spojrzeń, a kilku stażystów zachichotało, gdy wstałem, by wygłosić swoją prezentację. Myślę, że założyłem koszulę odwrotnie, ponieważ rano bardzo się spieszyłem".

Opowiadanie historii z góry na dół w ten sposób nie jest zabawne. Sprawia wrażenie narzekania, a nie zabawy. Opowiadający najpierw zdradza najważniejszy element: "Na ważne spotkanie założyłem koszulę na lewą stronę".

W dobrej historii chcemy iść od dołu do góry. Najpierw ustalamy kontekst. W przypadku tej historii byłoby to coś w rodzaju: "Spieszyłem się dziś rano, ponieważ miałem dziś ważne spotkanie w pracy".

Na przykład: "Kiedy potem poszedłem do łazienki, spojrzałem w lustro i zobaczyłem, że mam na sobie koszulę na lewą stronę".

Wstęp do historii z haczykiem

Zamiast od razu przechodzić do historii, możesz zacząć od haczyka. Haczyk nie zdradza, co wydarzy się w Twojej historii, ale mówi odbiorcom, aby oczekiwali niezapomnianej anegdoty. Nadal powinieneś opowiadać historię od dołu do góry; haczyk powinien sprawić, że słuchacze będą chcieli więcej, ale nie powinien ujawniać zakończenia.

Na przykład:

• [W lekkiej rozmowie o wakacjach, które się nie udają]: "Mówiąc o złych doświadczeniach z podróży, czy kiedykolwiek opowiadałem ci o tym, jak utknąłem na tropikalnej wyspie?".
• [W rozmowie o dziwnych rzeczach, które włamywacze robią po włamaniu]: "Włamywacz zrobił kiedyś coś bardzo dziwnego w mojej kuchni".

6. podaj wystarczająco dużo szczegółów, aby ustawić scenę

Prawdopodobnie znasz ludzi, którzy potrafią paplać o najdrobniejszych szczegółach historii przez długi czas i nigdy nie przechodzą do sedna. To sprawia, że ich słuchacze tracą zainteresowanie. Musisz dodać kontekst, aby ustawić scenę bez podawania zbyt wielu szczegółów.

Jednocześnie, gdy ludzie podają zbyt mało kontekstu, trudno jest zrozumieć sens historii.

Na przykład, jeśli opowiadasz historię o czymś zabawnym, co przydarzyło ci się rano, ponieważ zaspałeś, mówienie o tym, co robiłeś poprzedniej nocy, byłoby nieistotne i prawdopodobnie niezbyt wciągające. Ale jeśli nie wyjaśnisz słuchaczom, że twoja historia miała miejsce rano, będą zdezorientowani.

7. używaj żywych opisów

Przesadzanie z żywymi opisami może sprawić, że wydasz się przesadnie dramatyczny, ale umieszczenie jednego lub dwóch w swojej historii może być świetnym sposobem na przyciągnięcie uwagi odbiorców.

Spróbuj użyć poniższego:

Podobieństwa: Bezpośrednie porównanie dwóch rzeczy, np. "Pająk był słodki, jak puszysty czarny pompon z nogami".

Metafory: "Nowy szef wyglądał na zrzędliwego i przerażającego, ale tak naprawdę był miękkim, przyjaznym niedźwiedziem".

Analogie: Porównanie dwóch rzeczy, które służy jako wyjaśnienie, np. "Jej nastrój był jak jojo, zawsze w górę i w dół".

8. logiczna struktura opowieści

Aby historia miała sens, musi mieć wyraźny początek, środek i koniec. Z reguły cała historia nie powinna trwać dłużej niż kilka minut.

Jeśli zapomnisz o jakimś szczególe, nie wracaj do wcześniejszej części historii, chyba że jest to absolutnie niezbędne. Jeśli ktoś przerywa i zadaje nieistotne lub rozpraszające pytanie, powiedz: "Zatrzymaj tę myśl, to zupełnie inna historia!" i kontynuuj.

9. nawiązuj kontakt wzrokowy ze słuchaczami

Popularna mądrość mówi, że jeśli ktoś jest prawdomówny, będzie w stanie spojrzeć ci prosto w oczy podczas rozmowy. Nie zawsze jest to prawdą, ale wiele osób uważa, że jeśli ktoś ma trudności z nawiązaniem kontaktu wzrokowego, może coś ukrywać[].

Nauka nawiązywania odpowiedniego kontaktu wzrokowego może sprawić, że będziesz postrzegany jako bardziej wiarygodny, angażujący i szczery. Zobacz nasz przewodnik na temat tego, jak wygodnie nawiązywać kontakt wzrokowy podczas rozmowy, aby uzyskać praktyczne wskazówki.

10. użyj swojego głosu, aby ożywić historię

Dobrzy narratorzy używają swojego głosu, aby utrzymać zaangażowanie słuchaczy. Eksperymentuj ze zmianą głośności, wysokości i tonu swojego głosu.

Na przykład możesz:

• Mów szybciej, aby dać poczucie energii i pilności podczas opisywania ekscytujących momentów w swojej historii.
• Zwiększ głośność swojego głosu, aby podkreślić kluczowe punkty lub zwroty akcji.
• Nadaj każdej osobie w swojej historii osobny "głos". Bądź ostrożny, ponieważ wymaga to wrażliwości. Chcesz sprawić, by każda postać była odrębna, nie ośmieszając jej ani nie zmieniając w karykaturę.

Nie przesadzaj z żadną z tych technik, bo odwrócisz uwagę odbiorców od narracji.

Jeśli masz tendencję do mówienia monotonnym głosem, Twoi słuchacze mogą mieć trudności ze zwróceniem uwagi na Twoją historię, nawet jeśli jest zabawna. Zobacz ten przewodnik, jak naprawić monotonny głos, aby uzyskać wskazówki, jak uczynić swój głos bardziej interesującym.

11) Używanie pauz dla uzyskania dramatycznego efektu

Krótkie pauzy mogą przerwać tok opowieści, budować napięcie i podkreślać ważne punkty.

Można na przykład użyć krótkiej pauzy:

• Tuż przed ujawnieniem kluczowej informacji

Przykład: So s W końcu schodzi po schodach i mówi: "Nie wiem, jak ci to powiedzieć, ale... [krótka pauza] w twojej wannie jest wąż".

• Gdy chcesz dać widzom czas na zbudowanie zabawnego obrazu mentalnego

Przykład: "Więc byliśmy tam, trzech menedżerów ubranych w kostiumy bananów. Wyobraź to sobie przez chwilę... [Krótka przerwa] Potem...".

• Tuż przed puentą historii

Przykład: "Wtedy w końcu zdałem sobie sprawę, dlaczego nie rozumiałem ani słowa z tego, co mówił profesor... [Krótka pauza] Przez pół godziny byłem w złej klasie".

Używaj pauz oszczędnie, ponieważ będą irytować słuchaczy i staną się mniej skuteczne, jeśli będziesz ich używać zbyt często.

12 Użyj gestów, aby zilustrować swoją historię

Gesty dodają element wizualny do opowiadania historii. Mogą pomóc odbiorcom wyobrazić sobie, co się wydarzyło. Gesty przekazują również energię, dzięki czemu mogą sprawić, że będziesz bardziej angażującym mówcą.

Oto kilka przykładów gestów, których można użyć podczas opowiadania historii:

• Rozsuń lub zsuń dłonie, gdy opisujesz odległość lub rozmiar obiektu.
• Z dłonią skierowaną w dół podnieś lub opuść rękę, aby opisać wysokość osoby lub przedmiotu.
• Wzruszenie ramionami i skierowanie obu dłoni do góry oznacza rozpacz lub rezygnację.
• Jeśli chcesz wymienić osoby, przedmioty lub kluczowe punkty, użyj do tego palców. Podnieś jeden palec dla pierwszego elementu na liście, podnieś dwa palce dla drugiego i tak dalej, trzymając dłoń skierowaną w stronę publiczności.

13. używaj mimiki twarzy do przekazywania emocji

Używając swojej twarzy, aby pokazać, jak się czujesz w danej sytuacji, możesz sprawić, że Twoja historia będzie bardziej wciągająca. Jeśli nie jesteś naturalnie ekspresyjny, pomocne może być wypróbowanie różnych wyrazów twarzy przed lustrem, aby wiedzieć, jak się czujesz.

Ten film dla aktorów zawiera kilka przydatnych wskazówek dotyczących przekazywania emocji publiczności. Nie przesadzaj, bo wyjdziesz na fałszywego lub przesadnie dramatycznego.

14) Nie należy dążyć do 100% dokładności

Opowiadanie historii ma na celu zabawianie słuchaczy. Chociaż nie jest dobrym pomysłem wymyślanie rzeczy lub mówienie skandalicznych kłamstw, nie musisz być całkowicie dokładny. Na przykład nie musisz powtarzać każdej linii dialogu słowo w słowo dokładnie tak, jak została wypowiedziana. Zahaczanie o dokładność może sprawić, że będziesz wyglądać na niezdecydowanego i przerwiesz przepływ historii.

Składanie wszystkiego w całość: przykład skutecznej historii

Oto przykład historii, która pokazuje niektóre z tych zasad w akcji:

"Budzę się przed ważnym dniem pełnym egzaminów i spotkań. Niemal natychmiast czuję narastającą falę paniki, gdy zdaję sobie sprawę, że przespałem budzik. Czuję się całkowicie wyczerpany, ale i tak zaczynam przygotowywać się do dnia.

Biorę szybki prysznic i golę się, ale nie mogę przestać czuć się zmęczony, a w drodze do łazienki trochę wymiotuję. W tym momencie sytuacja mnie przeraża, ale mimo to przygotowuję śniadanie i ubieram się. Wpatruję się w owsiankę, ale nie mogę jeść i znowu chcę zwymiotować.

Chwytam więc za telefon, by odwołać spotkania - i wtedy widzę, że jest 1:30".

Przyjrzyjmy się, dlaczego ta historia działa:

• Otwierająca opowieść określa scenę i nadaje kontekst. Widzimy, dlaczego sytuacja jest znacząca; opowiadający ma przed sobą ważny dzień, a gdyby coś poszło nie tak, miałoby to znaczące konsekwencje.
• Większość z nas przespała kiedyś alarm i była zestresowana.
• Nie ukazuje narratora jako bohatera i nie jest dla niego okazją do przechwałek.
• Zawiera wystarczająco dużo szczegółów, by nakreślić odbiorcom żywy obraz, ale nie jest rozwlekły.
• Ma logiczną strukturę i oś czasu.
• Ma mocną puentę.

Ta historia pokazuje również, że nie trzeba doświadczyć niesamowitych rzeczy lub prowadzić niezwykłego życia, aby być dobrym w opowiadaniu historii.

Czy powinieneś zapytać: "zgadnij, co stało się później?".

Być może czytałeś, że jednym ze sposobów na utrzymanie zaangażowania widzów jest zatrzymanie się przed ujawnieniem kolejnej części historii, zanim zapytasz: "Zgadnij, co stało się później?".

Na przykład:

"Jechałem do domu mojego przyjaciela i nagle usłyszałem za sobą dziwny dźwięk, coś w rodzaju ryku. Spojrzałem przez ramię; zgadnij, co to było?".

Stosowana okazjonalnie, technika ta może sprawić, że widzowie poczują się bardziej zaangażowani w historię. Ale działa dobrze tylko wtedy, gdy:

• Słuchacze czują się na tyle swobodnie, by wyrazić swoją opinię; niektórzy mogą nie chcieć wyjść na głupków, "myląc się". Inni mogą poczuć się zirytowani, jeśli poprosisz ich o aktywną rolę, ponieważ chcą tylko słuchać.
• Kolejna część historii prawdopodobnie będzie bardziej interesująca niż domysły słuchaczy; jeśli ich odpowiedzi są kreatywne i ekscytujące, kolejna część historii może wydawać się nudna w porównaniu.

Jak zdobyć więcej doświadczenia jako narrator?

1. uczyć się od innych

Pomocne może być również obejrzenie i wysłuchanie gawędziarzy z The Moth. Posłuchaj kilku krótkich historii i zdecyduj, co sprawia, że są one skuteczne lub nudne. Być może zdobędziesz kilka wskazówek, jak utrzymać uwagę słuchacza.

Kolejnym przydatnym źródłem jest podcast Speak Up Storytelling, w którym można posłuchać historii wraz z krytyką i komentarzami, które wyjaśniają, dlaczego działają (lub nie).

2. ćwiczenie pisania opowiadań

Niektórzy ludzie uważają, że kreatywne pisanie pomaga im nauczyć się, jak ułożyć dobrą historię. Należy jednak pamiętać, że podczas opowiadania anegdoty należy również używać głosu i mowy ciała, czego nie można ćwiczyć, pisząc historię.

3. Ćwicz opowiadanie swoich historii

Przećwiczenie ich linijka po linijce i próba recytacji słowo w słowo może sprawić, że wydasz się sztywny, ale przećwiczenie ich samemu lub z przyjacielem może sprawić, że poczujesz się pewniej, opowiadając je innym ludziom.